Terwijl haar man aangifte doet van de brandstichting, staat Sija (47), moeder van vier kinderen in de leeftijd van 12 tot en met 22 jaar en docente verpleegkunde aan de Christelijke Hogeschool Ede, de journalist te woord.

„In mijn verklaring heb ik gezegd dat ik ontzettend boos ben over het onrecht dat ons is aangedaan. Dat geeft ons financiële en praktische problemen. Financieel: onze auto was zo’n 4500 euro waard en we hebben dat geld niet op de plank liggen om ’m te vervangen. Praktisch: mijn man fietst naar zijn werk in Barneveld, maar pakte altijd de auto als het regende. Mijn schoonmoeder in Noord-Brabant is erg kwetsbaar en mijn vader woont in het westen. Ook moeten we regelmatig voor ons kind met autisme naar zijn school in Hoevelaken.”

Toch wil De Jong de boosheid niet over zich laten heersen. „Ik ben een vrij mens. Als ik kwaad met kwaad vergeld, brengt dat alleen maar meer haat, onvrede en verliezers”, stelt ze in haar verklaring.

Niet wraakgierig

Die stelde ze op met het oog op de protestmars. „Mijn man en ik besloten daaraan mee te doen om te laten zien dat we richting de mensen met een Marokkaanse achtergrond niet wraakgierig zijn. Het publiek kijkt hen nu met de nek aan, maar dat is niet terecht. De mensen mogen hun oordeel niet laten afhangen van iets kleins.”

De Jong las de verklaring zondagmorgen ook voor tijdens de dienst in haar kerk, de hervormde gemeente De Ark in Ede. „Dat leverde veel bemoedigende reacties op.”

De Jong gaf aan dat tijdens Pasen het kwade is overwonnen. Ze zei dat te merken aan de vele harverwarmende reacties van buurtbewoners. Die boden onder meer aan hun auto uit te lenen. „Dat geeft mij kracht om gevoelens van haat los te laten, hoewel ik heel boos ben. Dat geeft mij de kracht om te kiezen voor vrede in plaats van onvrede.”

Tijdens de mars voegde ze richting de aanwezige moslims nog eraan toe: „We bidden in de naam van de God van Abraham, Ismaël en Izak. Amen? Toen antwoordden ze: Amen. Ik geloof dat God ook beloften voor Ismaël heeft gedaan.”

Vindt De Jong niet dat, ondanks haar gevoelens van vergeving, ook het recht zijn loop moet hebben en de daders moeten worden gestraft? „Ik denk dat het goed is dat de daders worden gestraft. Dat geeft hun ook de gelegenheid om ”sorry” te zeggen.”

Roes

Hoe nu verder? „We realiseren ons dat we nu in een roes leven en dat de aandacht voor ons minder zal worden. Het lijkt erop dat er in onze kerkelijke gemeente zoiets als een crowdfundingsactie wordt opgestart. Dat is mooi, maar ook lastig voor ons; het is zaliger te geven dan te ontvangen.

Wat ik graag wil benadrukken: Veldhuizen heeft gebed nodig. God moedigt ons aan onze mond wijd open te doen en Hij belooft dat Hij hem zal vervullen.”