Hun sociale huurwoning bevindt zich op de vijfde etage van een karakteristieke Bijlmerflat: 
10 verdiepingen, 500 voordeuren. Hier streken Ed (62) en Nel Huisman (59) in 1993 neer met drie kinderen. De vierde werd enkele maanden later geboren.

De kinderen zijn inmiddels het huis uit. Sinds enkele jaren heeft het echtpaar –een van de vijf RD-abonnees in de Bijlmer– een Afrikaanse pleegdochter. Zij stond op een avond vanuit een crisissituatie op de stoep en bleef bij hen wonen. „De Heere heeft haar op ons pad gebracht. Ze is echt een zusje van onze kinderen geworden”, zegt Nel.

Bijlmerramp

Het echtpaar volgde in 1990 in Zwitserland een opleiding tot kinder­evangelist. In 1991 begonnen ze bij het Internationaal Kinder-Evangelisatie Genootschap (IKEG) met evangelisatiewerk in de Amsterdamse wijk Venser­polder. Na de Bijlmerramp in 1992, waarbij een El Al-vliegtuig op een flat neerstortte, voelden ze zich geroepen om naar de hoofdstad te verhuizen.

Ed zegde zijn baan als ortho­pedagogisch werker op. Sindsdien leeft het gezin van giften die door een achterban –een baptisten­gemeente en zo’n 130 particulieren– worden opgebracht. Ed: „De eerste maand kwam op de cent nauwkeurig binnen wat ik voor die tijd verdiende.” Nel: „Soms zagen we de giften oplopen en dan bleek er een grote reparatie aan te komen voor de wasmachine of de auto. We zouden de Heere tekortdoen als we zouden zeggen dat het ons ooit aan iets heeft ontbroken.”

De verhuizing naar de hoofdstad zorgde voor veel veranderingen. Nel: „We waren niet uit op avontuur, maar wilden de weg van de Heere gaan en baden: Wilt U ons leiden?” De jongste kinderen gingen naar evangelische basisschool De Morgenster in Amsterdam, de oudste kwam op het Pieter Nieuwland College in het stadsdeel Watergraafsmeer terecht.

Ed: „Twee scholen waren dichterbij, maar over het Pieter Nieuwland hoorden we dat daar geen drugs en wapens werden verhandeld. Op de scholengemeenschappen in de Bijlmer kwam veel criminaliteit voor.” Binnen een maand werd hun oudste zoon op weg naar school door een groep jongens overvallen. Nel: „Zijn reactie was: Juist hierom zijn we naar Amsterdam gegaan, om zulke kinderen van de Heere Jezus te vertellen.”

Sinds 2000 heeft het werk plaats vanuit de stichting Evangelie Voor Kinderen. Samen met twaalf vrijwilligers organiseert het echtpaar Huisman, aangesloten bij de Evangelische Christen Gemeenschap in Uithoorn, wekelijks op vijf plaatsen kinderclubs, evenals een vakantiebijbelclub in de zomer. Ook trainen ze leden van onder meer Bijlmerkerken voor zondagsschoolwerk. Elke maand wordt er in hun huis een bidstond gehouden voor het werk.

Nel: „De kern van onze boodschap is Jezus Christus en Die gekruisigd. Het maakt me klein als ik merk dat de Geest een kind aanraakt en een jongen of meisje zegt: Nu weet ik wie de Heere Jezus is. Daarvoor zijn we hier geplaatst.”

Ed: „We werken samen met mensen uit diverse kerken. Op de clubs hebben we het niet over de doop of charismatische uitingen. Het werk is vaak zwaar. In het begin namen kinderen een uitnodiging vriendelijk aan als we die uitdeelden. Tegenwoordig verscheuren ze die soms voor onze ogen of spugen erop.”

Lang niet altijd ziet het echtpaar vrucht op zijn werk. Ed: „Soms vraag ik me af: Waar doen we het voor? Juist dan geeft de Heere vaak een bemoediging. Zo kwam er een keer iemand op me af die ik niet herkende. Hij bleek in de beginjaren op de club te hebben gezeten. Toen was er geen land met hem te bezeilen. Hij vertelde dat hij als gevolg van de club tot geloof was gekomen. Nu doet hij zelf kinderwerk in een gemeente.”

Armoede

Terugblikkend op 22 jaar wonen in de Bijlmer stelt Ed vast dat de criminaliteit en het drugsgebruik „sterk verminderd” zijn. „In het begin woonden er veel dealers in deze flat, die hier beneden in drugs handelden. Mede doordat de entree is verbouwd en veel ruimer is geworden, nam dat af. Waarschijnlijk heeft de handel zich verplaatst. Wel zie je in de zomer regelmatig heroïnehoertjes op straat lopen.”

In hun flat, met veel eenoudergezinnen, wonen vooral Ghanezen, Nigerianen, Surinamers en Antillianen, maar ook mensen uit Zuid-Amerika en Marokko. „Er is veel armoede. De christelijke voedselbank die in deze flat zit, heeft zo’n 400 klanten”, zegt Ed.

In de zomer ontmoet hij regel­matig buurtgenoten in een volkstuincomplex dat enkele jaren geleden achter de flat werd aangelegd. Samen met een Antilliaan beheert hij de sleutel. „Het is een mooie plek om mensen uit de wijk te ontmoeten.” Het echtpaar kan zich niet voorstellen deze buurt ooit te zullen verlaten. Ed: „Indertijd geloofden we dat de Heer snel terug zou komen en dat voor die tijd nog zo veel mogelijk kinderen met het Evangelie moesten worden bereikt. Inmiddels zijn we bijna 25 jaar verder, maar onze missie is niet veranderd.”

serie 
Christenen in de Bijlmer

Dit is de vierde aflevering van een serie.