MAASTRICHT. Het personeel is alert op bezoekers met symptomen van de ziekte, isolatieruimtes zijn standaard beschikbaar en artsen en verpleegkundigen weten wat ze moeten doen bij een vermoeden van een besmetting.
Nederlandse ziekenhuizen zijn voorbereid op een ebolabesmetting, ook al is de kans dat het virus vanuit West-Afrika naar Nederland wordt meegenomen volgens het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) uiterst klein.
„Als er een verdenking van een besmetting met ebola of een andere infectieziekte is, zullen we volledig volgens de protocollen handelen”, aldus woordvoerder Niels Pols van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC). „We weten dus nu al wat we moeten doen.”
Ook het Maastricht UMC+ is voorbereid op een mogelijke besmetting met ebola, laat zegsman Dick Nagelhout weten.
„Bij een vermoeden worden meteen isolatiemaatregelen getroffen en wordt direct onderzocht of het daadwerkelijk om ebola gaat.”
Infectieziekte
Ebola is een infectieziekte die onder meer gepaard gaat met hoge koorts en in- en uitwendige bloedingen. De ziekte dook begin dit jaar op in Guinee en verspreidde zich daarna naar de buurlanden Liberia, Sierra Leone en Nigeria. De ziekte heeft dit jaar al bijna 1400 levens geëist en is volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) nog lang niet onder controle.
Het RIVM heeft huisartsen en ziekenhuizen via de GGD’s weken geleden opgeroepen alert te zijn op patiënten die afkomstig zijn uit een land waar ebola heerst. Zeker als die zich melden met hoge koorts en andere symptomen die op ziekte zouden kunnen duiden. „Wanneer een huisarts een ebola-infectie bij een patiënt vermoedt, moet de GGD worden ingeschakeld”, stelt Annet Janssen van het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG). Ze voegt eraan toe dat het de voorkeur heeft om de eerste inschatting van de ernst van de situatie telefonisch te doen en de patiënt niet naar de praktijk te laten komen. „Het virus kan namelijk worden overgedragen door direct contact met de patiënt. Dus de arts moet in ieder geval zorgen voor handschoenen en een neuskapje.”
Ook ziekenhuizen weten wat ze moeten doen om personeel en patiënten zo goed mogelijk te beschermen wanneer een mogelijke besmetting met ebola is geconstateerd.
Isolatieruimtes
Het Maastricht UMC+, het LUMC en andere ziekenhuizen beschikken standaard over isolatieruimtes. „In die kamers wordt voor onderdruk gezorgd, zodat micro-organismen van een patiënt de kamer niet kunnen verlaten”, zegt woordvoerder Nagelhout van het Maastricht UMC+.
Verder is er voor artsen en verpleegkundigen beschermende kleding tegen ebola. „We hebben in het Leids Universitair Medisch Centrum een noodkar waarin alles zit wat personeel nodig heeft”, laat zegsman Pols van het LUMC weten. Het gaat daarbij volgens de zegsman onder meer om waterdichte pakken met een schort, beschermingsbrillen, een neus- en mondkapje en dubbele handschoenen.
Nagelhout legt uit dat artsen en verpleegkundigen die een isolatieruimte willen betreden, eerst door een soort sluis moeten.
„Bij het verlaten van de isolatiekamer moeten ze zich daarin helemaal omkleden. Daarmee voorkom je dat ze in mogelijk besmette kleding en met mogelijk besmet materiaal direct op de gang staan.”
Extra’s
Artsen en verpleegkundigen krijgen geregeld training in het werken in isolatieruimtes in ziekenhuizen. „Maar bij de behandeling van een patiënt die mogelijk ebola heeft, komt wel iets extra’s kijken”, zegt Nagelhout. „De werknemers moeten meer materiaal en meer beschermende kleding gebruiken dan bij de meeste andere ernstige infectieziektes. Mede om die reden heeft het Maastricht UMC+ een extra oefening gepland waarbij we een mogelijke besmetting met ebola gaan nabootsen.”