Dat blijkt uit correspondentie tussen een agentschap van het ministerie van VWS, het CIBG, en de secretarissen van de regionale toetsingscommissies voor euthanasie. Deze commissies gaan na of artsen die melding maken van euthanasie zich bij het inwilligen van stervensverzoeken aan de zorgvuldigheidseisen hebben gehouden

Een echtpaar uit Sibculo (Overijssel) kocht onlangs een archiefkast via een veilinghuis op internet. In de kast bleken zich tal van dossiers te bevinden, waaronder de correspondentie. Een deel ervan kwam terecht bij NRC Handelsblad.

Een van de twijfelgevallen ging over een arts die na zijn patiënt langdurig te hebben begeleid in een euthanasieprocedure de uitvoering op het laatst overliet aan een collega. Volgens het uiteindelijke oordeel handelde hij zorgvuldig omdat hij en zijn collega als het ware samen optraden. Maar aan dat eindoordeel ging de nodige discussie vooraf.

In het verleden bleek overigens meermalen dat er niet alleen verschillen tussen, maar ook binnen toetsingscommissies zijn.

Lees ook in Digibron:

Rijden langs het ravijn (interview met lid toetsingscommissie G. K. Kimsma), RD, 6 mei 2006

„Onderzoek praktijk Levenseindekliniek”, RD, 19 december 2012