De Amerikaanse regering voert de druk op de leden van de VN-Veiligheidsraad op om binnen de VN het Amerikaanse beleid ten aanzien van Irak te steunen. Zo niet, dan zou men daarvoor in de toekomst wel eens een „hoge prijs” kunnen betalen.
Een van de niet-permanente leden van de Veiligheidsraad is Mexico, waar Washington Marc Grossman heen stuurde. Grossman is binnen het ministerie van Buitenlandse Zaken in Washington verantwoordelijk voor internationale organisaties, maar nu wordt hij ingezet voor de kwestie Irak. „Grossman was erg duidelijk. Hij zei ons dat wij de VS in de Veiligheidsraad dienen te steunen. Zo niet, dan zouden wij daarvoor -zo zei hij letterlijk- een „hoge prijs” betalen”, zo verklaarde een Mexicaanse woordvoerder na afloop van Grossmans besprekingen in Mexico-stad.
Terwijl minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell zelf in het vliegtuig naar Peking stapte, stuurde hij zijn plaatsvervanger Walter Kansteiner naar de Angolese hoofdstad Luanda. Daar werd Kansteiner ontvangen door president José Eduardo dos Santos. „Sinds het einde van de burgeroorlog dringen wij al geruime tijd aan op economische hulp. Nu hebben de VS daar ineens oren naar. Ik zeg niet dat het met de kwestie Irak te maken heeft, maar het valt wel samen”, aldus de Angolese VN-ambassadeur, Ismael Gaspar. Angola is momenteel ook een van de tien roulerende niet-permanente leden van de Veiligheidsraad.
Washington werkt met Londen aan een nieuwe Irak-resolutie. Daarin wordt Bagdad in gebreke gesteld voor wat betreft de ontwapeningseisen die werden vastgelegd in resolutie 1441. De VS zijn bereid om ook zonder VN-steun aan een militair offensief tegen Irak te beginnen, maar bondgenoot Groot-Brittannië dringt aan op VN-steun. Daarmee kan premier Tony Blair militair optreden in eigen land gemakkelijker rechtvaardigen. De VS en Groot-Brittannië hebben negen van de vijftien stemmen in de Veiligheidsraad nodig voor aanvaarding van hun resolutie.
Voorlopig heeft men die negen stemmen nog niet bij elkaar. Maar ook als dat wel lukt, is het de vraag wat de andere permanente leden van de Veiligheidsraad doen. Behalve de VS en Groot-Brittannië hebben namelijk ook China, Rusland en Frankrijk een permanente zetel met vetorecht in de raad. Deze drie landen pleiten voor voortzetting van het werk van de VN-wapeninspecteurs, maar volgens Washington heeft dat weinig zin meer. „Het wordt tijd dat de Veiligheidsraad laat zien wat hij waard is”, aldus Bush op zijn ranch in Texas, waar hij het afgelopen weekeinde de Spaanse premier Aznar ontving.
De vraag is nu vooral wat de Fransen gaan doen. Willen zij het op een confrontatie met de VS laten aankomen door een Amerikaans-Britse resolutie met een veto te torpederen, of kiest Parijs eieren voor z’n geld en besluit men zich van stemming te onthouden? De Franse minister van Buitenlandse Zaken, Dominique de Villepin, zei zondag dat een nieuwe VN-resolutie niet nodig was zolang de VN-wapeninspecteurs nog in Irak bezig zijn. Tegelijkertijd waarschuwde hij Bagdad echter te ontwapenen, een kwestie die zich nu lijkt toe te spitsen op de al-Samud-2-raket, die een actieradius heeft die de limiet overschrijdt die de VN Bagdad eerder oplegden. VN-secretaris-generaal Kofi Annan benadrukte nog eens de VN-eis tot vernietiging van de al-Samud-raket die was vervat in een brief van chef-wapeninspecteur Hans Blix. „Als Bagdad deze wapens niet vernietigt, dan moet de Veiligheidsraad een beslissing nemen”, aldus Kofi Annan. Washington heeft nu een breed front van propaganda, diplomatie en zware druk geopend in de hoop dat die beslissing van de Veiligheidsraad overeenkomt met de Amerikaanse plannen voor Irak.