Noord-Koreaanse vluchtelingen worden in Chinese werkkampen bijna net zo slecht behandeld als in de beruchte kampen van Noord-Korea. Met dit verschil dat ze er vaker levend uitkomen. In Noord-Korea lopen vluchtelingen die door de Chinese autoriteiten zijn teruggestuurd grote kans op de kogel.
Op videofragmenten van de Japanse Nippon Televisie is te zien hoe een vuurpeloton personen doodschoot die hadden geholpen mensen uit Noord-Korea te laten ontsnappen, zo meldt stichting Open Doors. In januari zou Noord-Korea zeventig teruggestuurde vluchtelingen hebben gefusilleerd.
Medewerkers van de stichting spraken onlangs in China met Noord-Koreaanse vluchtelingen. Zij reisden regelmatig (illegaal) tussen China en Noord-Korea met Bijbels en hulpgoederen voor de Koreaanse christenen. Een van de bezochte christenen, een vrouw die anoniem wil blijven, vertelde dat ze in 1997 in Noord-Korea christen was geworden door het getuigenis van een rondreizend evangelist.
„Regelmatig hielden we geheime gezinsbijeenkomsten in ons huis. Toen ik in China was om medechristenen op te zoeken, werd ik gearresteerd en in een werkkamp gestopt. Na zeventig dagen kwam ik dankzij de hulp van een Chinese christen vrij.
In dat kamp hebben ze me heel slecht behandeld. Ik mocht zelfs niet zonder toestemming opkijken en een hele dag moest ik geknield blijven. Vaak werd ik opgeroepen voor verhoor. Dan werd ik vreselijk geslagen en uitgescholden.
Als ze zo met me bezig waren, bad ik altijd hardop tot God om hulp. Dan folterden ze me nog erger, maar ik kon m’n geloof niet opgeven. Ik bad vooral voor de redding van m’n folteraars, omdat ze niet wisten dat wat ze deden tegen de wil van de hemelse Koning is.
Deze mensen beschouwden en behandelden ons als beesten. Ze sloegen ons met ijzeren staven, ook in het gezicht, en soms gooiden ze ons net zo lang tegen een ijzeren balk tot we hevig bloedden.
Door Gods genade kon ik tegenover sommige medegevangenen getuigen van Gods liefde, en we baden samen om Zijn bijzondere leiding en bijstand. Nadat ik was vrijgelaten, kon ik niet meer terug naar huis omdat ik gezocht werd. Ik woon nu als een wild dier in de bergen.”
Een andere vluchteling vertelde dat hij tweemaal gearresteerd was voordat hij in een werkkamp werd gestopt. Daar bleef hij drie maanden, totdat ook hij door bemiddeling van een Chinese christen vrijkwam. Hij moest er achttien uur per dag werken onder de benauwdste omstandigheden. „De kampleiding verschafte tweemaal per dag eten, elke keer een kommetje met 90 gekookte maïskorreltjes. Ik kwam bijna om van de honger en het zware werk. De meeste gevangenen zaten vol haat; ze klaagden de hele dag. Maar de christenen baden alleen maar, ook al werden zij vreselijk geslagen en slechter behandeld dan de anderen.
Eens zag ik een christelijke vrouw die vreselijk gemarteld werd. Ze gingen maar door met haar te slaan, omdat zij niet ophield met bidden. Ze stierf vredig onder hun handen, terwijl ze de Heere aanriep.”
De Open Doors-medewerkers kregen te horen dat de Chinese regering, op aandringen van de regering van Noord-Korea, de kerkelijke leiders had gewaarschuwd om geen Koreaanse „overlopers” te helpen. Als ze het toch deden, zouden ze een zware boete krijgen en zou hun kerk worden gesloten.
Volgens de Koreaanse woordvoerders heeft dit tot gevolg gehad dat het aantal vluchtelingen de afgelopen winter drastisch is afgenomen. Vluchtelingen die erin slagen de bevroren grensrivier met China over te steken, worden nu snel opgepakt omdat ze nergens heen kunnen.
Toch blijven de mensen vluchten, want de situatie in Noord-Korea is uitzichtloos. Er is gebrek aan alles, variërend van schoon drinkwater tot voedsel, medicijnen en elektriciteit. Mensen sterven op straat van ontbering. De Chinese regering heeft in oktober de rijstexport naar Noord-Korea stopgezet. Er wordt nu druk rijst gesmokkeld, die tegen woekerprijzen op de zwarte markt verkocht wordt.
In deze ellendige omstandigheden proberen de christenen ervan te maken wat ervan te maken is. Zij helpen elkaar zo veel mogelijk. Sommige christenen hebben zelfs een zogenaamde ”districtseenheid” opgezet, met het doel om de allerarmsten in een district te helpen.
Open Doors helpt deze mensen zo veel mogelijk, schrijft de stichting.
