Salomo zegt dat de doden bevrijd zijn van hun moeiten en ijdelheden en kwellingen, waarmee de levenden nog behept waren. Ze zijn verlost van een lastige en moeilijke wereld. En wel temeer nu en in deze tijd dan in andere tijden.

Ze zijn gelukkig dat zij nu, daar waar het Evangelie is doorgebroken, met meer vertrouwen sterven. Omdat ze verlost zijn van de vrees van een vagevuur, en goed onderwezen zijn in het stuk van hun zaligheid en verzekerd van hun onmiddellijke overgang naar het paradijs.

En dit is het wat in het einde van deze woorden werd voorgedragen, als daar gezegd werd: Hun werken volgen met hen. Hoewel zij geen verwachting hebben van iets op de manier van verdiensten te verkrijgen, toch zal het zulken welgaan die een goed geweten zullen bewaard hebben. Want ze zullen de vrucht van hun werken eten, zoals er staat (Jesaja 3:10).

Hoewel God niets aan Zijn volk geeft voor hun werken, beloont Hij ze overeenkomstig hun werken. Want Hij houdt in Zijn behandelingen omtrent hen zo'n evenredigheid, dat er niets vruchteloos bevonden wordt dat door hen voor Hem gedaan is.

Een bijzonder gedeelte van hun geluk is dat zij bevrijd zullen zijn van die angstvalligheid waaronder de duisternis van die bijgelovige tijden de mensen nog besloten hield, omdat ze nu bestraald zijn door het licht van de Evangelieleer.

James Durham,
predikant te Glasgow

(”De gelukzaligheid van de stervenden in de Heere”, 1735)