„Denk en handel als een historicus”, adviseert de beroepsorganisatie. „Historici gebruiken nooit één enkele bron om een conclusie te trekken, maar leggen getuigenverklaringen altijd naast andere documenten om een beter beeld te krijgen van wat er gebeurd is.”

Het archief bevat informatie over zo’n 425.000 mensen die na de oorlog werden onderzocht op mogelijke samenwerking met de Duitse bezetter. Na een aanvraag kunnen dossiers worden ingezien bij het Nationaal Archief. Eerst was het de bedoeling dat vanaf 2 januari al acht miljoen gedigitaliseerde documenten online toegankelijk zouden zijn, maar dat ging niet door nadat de Autoriteit Persoonsgegevens had gewaarschuwd dat dit waarschijnlijk in strijd zou zijn met privacywetgeving.

Het archief is echter wel beperkt openbaar en er is veel animo voor het inzien van dossiers. Mensen die dat doen om wijzer te worden over familieleden, krijgen van het KNHG het advies om ook elders op zoek te gaan naar informatie. „In het algemeen geldt dat het niet mogelijk is om het volledige oorlogsverleden van uw familielid te reconstrueren. De dossiers geven geen compleet overzicht van alles wat iemand in de oorlog deed of meemaakte.”

Een ander belangrijk uitgangspunt is dat de stukken uit het CABR „geen objectieve weerspiegeling van het verleden zijn”, maar door mensen zijn gemaakt en fouten kunnen bevatten. „In sommige gevallen kunnen ze onbewust onwaarheden hebben verteld of zaken verkeerd geïnterpreteerd hebben.”