Vader en opa Kees Boer uit Dirksland rijdt drie keer per week naar de dagbesteding voor zijn kleindochter
Vrijwilligerswerk is iets wat altijd heeft bestaan in het leven van Kees (74) en Mijntje Boer (70) uit Dirksland. Hun tien kinderen weten hier alles van: hun ouders gaven hun mee dat het vanzelfsprekend is dat je omkijkt naar anderen. Dochter Betsy Biemond-Boer (41) zet haar ouders in het zonnetje.
Vader Boer rijdt zijn kleindochter Hannah (12) drie keer per week naar de dagbesteding. Hij gaat dan heen en weer van Dirksland naar Oud-Vossemeer. „Hannah heeft een ernstige verstandelijke beperking”, vertelt Biemond. „Ze is snel overprikkeld en daarom is het ontzettend fijn dat mijn vader haar brengt. Wanneer je aan Hannah liefde wilt laten zien, kun je dat het beste doen door voor haar te zorgen. Ik zie dat het praktisch bezig zijn voor Hannah de band tussen hen verstevigt. Dat vind ik waardevol.”
Eigenlijk doen haar ouders te veel vrijwilligerswerk om op te noemen, zegt Biemond. Behalve dat ze schoonmaakvrijwilligers zijn in de kerk en in het actiecomité van De Schutse zaten, staan ze ook altijd klaar voor mensen in de kerk en uit het dorp door eten te koken, door te rijden naar het ziekenhuis of door bezoekjes af te leggen bij ouderen.
Daarnaast werken ze allebei als vrijwilliger in de kringloopwinkel van Woord en Daad. Vader Boer is daar de technische man. Hij repareert apparaten en controleert of ze het doen voordat ze de winkel in gaan. Zijn vrouw is verantwoordelijk voor de boeken.
„Mijn moeder staat net als mijn vader altijd voor ons klaar”, zegt Biemond. „Ze maakt kleding voor ons en ziet voor elk probleem een oplossing. Wanneer we oppas nodig hebben, kan ik altijd mijn ouders vragen. Het geeft een veilig gevoel dat ik een beroep op hen kan doen.”