Dagboek uit Israël: Thaise tranen
Tijdens Hamas’ massaslachting van 7 oktober kwamen niet alleen Joodse Israëli’s om. Ook Israëlische Arabieren en arbeidsmigranten uit Thailand en de Filipijnen betaalden een hoge prijs.
Mijn achterburen in Afik zijn Thai. De groep van zo’n tien mannen van jonge en middelbare leeftijd werken op de velden van Afik. De Thai wonen bij ons in het dorp. We delen geen enkele taal, maar het contact is goed. Tijdens de verschillende oogstseizoenen zetten ze met enige regelmaat een zakje vruchten op onze stoep. En als de vrachtwagen met exotische Thaise waar langskomt, staan de kinderen van Afik er met hun neus bovenop. Thailand en Israël hebben al decennialang een speciale overeenkomst over Thaise gastarbeid. Rond de 30.000 Thai werken in Israël, waarvan er 5.000 in de gemeenschappen rondom Gaza werken.
Groot was het verdriet toen bleek dat 21 Thai omgekomen waren op 7 oktober. Nog eens 14 liepen ernstige verwondingen op en 16 Thai zijn gegijzeld. In de week na 7 oktober raakten nog eens twee Thaise arbeiders zwaargewond, door een ontploffing van een antitankraket, afgevuurd uit Libanon. De zware slag gaf de doorslag voor vele arbeiders om terug te keren naar Thailand. Een zware tijd dreigt voor de Israëlische landbouw: vrijwel alle Thai werken in de landbouw en vrijwel iedere boerderij heeft Thai in dienst. Tel daar het feit bij op dat vele Israëlische arbeiders opgeroepen zijn voor dienst, en het is een ware uitdaging.
Oogst verloren
Tien Nepalezen en vier Filipino’s kwamen eveneens om het leven op 7 oktober. Het verhaal van een jonge Filipijnse vrouw veroverde de harten van de Israëli’s. Waar ze had kunnen vluchten, bleef ze bij de bejaarde vrouw die ze verzorgde in Kfar Aza. Helaas moesten beiden het met de dood bekopen. Ook 19 leden van de Arabische Bedoeïenen gemeenschap in de Negev lieten het leven.
Duidelijk is dat Hamas’ aanslag nietsontziend was. Alles wat Israël in de verste verte symboliseerde, moest weg. De vermaarde rabbi Sacks zei het al: „Het begint met de Jood, maar eindigt nooit met de Jood.” Daarom hebben we als lokale gemeenschap grote verantwoordelijkheid tegenover onze gastarbeiders en andere minderheden.
Condoleances worden uitgesproken, vliegtickets naar Thailand worden betaald. In Afik laten we uit voorzorg niemand meer op de velden binnen 4 kilometer vanaf Syrië werken. De meeste velden van Afik liggen binnen die ring, dus de oogst zal verloren gaan. Moeilijke beslissing, maar de prioriteiten moeten helder zijn.
Onze correspondente in Israël, Jeannette Gabay-Schoonderwoerd, houdt een dagboek bij vanuit haar woonplaats Afik, in het noorden van Israël. Deel 7.