Dat zei Yvonne Koopman-Snep, voorzitter van belangenorganisatie GezinsPlatform.NL, dinsdag bij het overhandigen van de petitie ”Gezin op de kaart”. Een achttal Kamerleden van de commissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid nam de petitie in ontvangst: commissievoorzitter Kuzu (Denk), Van den Hil (VVD), De Jong (D66), Palland-Mulder (CDA), Ceder (CU), Pouw-Verweij (JA21), Stoffer (SGP) en Van der Plas (BBB). GezinsPlatform.NL nam het initiatief voor de eerste Week van het Gezin −van 8 tot 15 mei− en gaf de aanwezige Kamerleden huiswerk mee.

GezinsPlatform.NL is kritisch op het gezinsbeleid. „In de Nederlandse politiek is de focus te lang en te eenzijdig op het individu gericht”, zei Koopman. „Naar onze mening hebben politiek en samenleving uit het oog verloren welke onschatbare waarde het gezin heeft.”

Kamerleden konden bij de petitie-overhandiging letterlijk hun gezin op de kaart zetten. Op een meegebracht bord met daarop de kaart van Nederland mochten ze een prikker plaatsen op de plaats waar ze geboren zijn of wonen.

Er kunnen grote zorgen zijn in het gezinsleven. „Mijn hart breekt wanneer ik een jongen van negentien tegen onze zoon hoor vertellen over geldverslaving en relatiezorgen thuis”, deelde Gerdien Lassche-Van Grol, projectleider Week van het Gezin bij GezinsPlatform.NL. „Iedere avond rijdt hij na zijn werk rondjes in de auto, haalt hij bij de McDonald’s iets te eten. Pas na 2.00 uur durft hij thuis te komen omdat hij dan zeker weet dat zijn vader op bed ligt. Ondertussen heeft hij nu zelf ook geldproblemen en kan hij niet op zichzelf wonen.”

In de petitie pleit de belangenorganisatie voor een minister voor gezinszaken, steun voor eenverdieners, geld voor preventieve relatie- en opvoedingsondersteuning voor ouders en wettelijke voorrang voor gezinnen bij het toewijzen van sociale huurwoningen – zoals in Amsterdam gebeurt.

Als het gaat om de relatie- en opvoedingsondersteuning „is het niet de bedoeling dat de overheid als hulpverlener of heelmeester gaat optreden”, licht Koopman toe. Ze is het eens met voormalig minister van Volksgezondheid De Jonge die stelde dat het oplossen van scheidingen geen taak is voor de overheid. „In ons voorstel gaat het echter om preventie. Ouders die merken dat het niet goed loopt, moeten ondersteuning kunnen krijgen zonder daarvoor direct te betalen. De hoge stress die het kan opleveren als beide ouders moeten werken én mantelzorg verlenen, komt voort uit wat de overheid van ouders vraagt. Daarom heeft de overheid ook de verantwoordelijkheid om zorg te dragen.”