Verontreinigd grondwater in Nederrijn lozen mag van Raad van State
Verontreinigd grondwater in de Nederrijn bij Wageningen lozen mag van de Raad van State. Milieugroeperingen menen dat de lozing schadelijke gevolgen heeft voor de natuur en de drinkwaterveiligheid. De hoogste bestuursrechter heeft die bezwaren ongegrond verklaard.
Het grondwater is verontreinigd door de productie van kunstvezels van 1992 tot 2002 in de voormalige ENKA-fabriek in Ede. Ook de grond op het bedrijfsterrein werd daardoor vervuild. De bodem is gesaneerd, op het terrein is nu een woonwijk verrezen. Het verontreinigde grondwater, waarin zich onder meer sulfaat bevindt, verplaatst zich met een snelheid van ongeveer 30 tot 40 meter per jaar en ligt nu onder de woonwijken Maandereng en Rietkampen in Ede.
Langzaam gaat het grondwater richting kwetsbare (nieuwe) natuur in de Bennekomse Meent, dat deel uitmaakt van het beschermde Natura 2000-gebied Binnenveld. Waterschap Vallei en Veluwe wil het water oppompen en via een persleiding in de Nederrijn lozen. Het schap gaat ervan uit dat de concentraties verontreinigende stoffen daar snel afnemen, waardoor ze geen gevaar meer vormen. Zuivering van het af te voeren grondwater was geen optie. Diverse zuiveringstechnieken bleken volgens het schap niet haalbaar of te duur.
De Stichting Milieuwerkgroepen Ede en de vereniging Mooi Wageningen vrezen dat de natuurwaarden in de Nederrijn schade ondervinden van de lozing en dat het verontreinigde grondwater de stadsgracht van Wageningen kan instromen. In het grondwater is de giftige stof pentachloorfenol aanwezig, die ENKA gebruikte als conserveermiddel. De bezwaarmakers vinden dat deze stof uit het grondwater moet worden gezuiverd.
De milieugroepen wezen verder op de aanwezigheid van de stof perchloorethyleen (ook wel tetrachloorethyleen genoemd). Ook verwachten ze dat het grondwater dioxines en dioxine-achtige polychloorbifenylen (PCB’s) bevat.
De Raad van State meent dat de lozing van pentachloorfenol en perchloorethyleen in de Nederrijn niet leidt tot overschrijding van de Europese milieukwaliteitsnormen voor deze stoffen. Verder acht de bestuursrechter het aannemelijk dat dioxines en PCB’s afkomstig van het ENKA-terrein in dit geval zo onbeweeglijk zijn dat kan worden verwacht dat deze stoffen niet in het te lozen grondwater terechtkomen. Er hoefde dan ook geen milieueffectrapport te worden opgesteld, aldus de Raad van State.
