Dit artikel is partnercontent.
CRR verenigt christenen voor hulp aan vluchteling
De foto van het op Lesbos aangespoelde jongetje Aylan schokte in 2015 de wereld. Het vluchtelingenprobleem kreeg ineens een menselijk gezicht. Toch ebden de golven van emotie bij velen snel weg. Hoewel… In Nederland besloot een groepje christenen de handen uit de mouwen te steken. Christian Refugee Relief (CRR) was geboren. Nu, zes jaar later, vraagt de organisatie hulp voor de vergeten en uit het zicht geraakte vluchteling.
RR-directeur Daniël van der Leer herinnert zich het moment waarop ‘zijn’ stichting het licht zag, als de dag van gisteren. „In september 2015 hielden mijn vrienden en ik onze wekelijkse bidstond. Uiteraard noemden we daarin de vluchtelingenstroom naar de Griekse eilanden. Toen we klaar waren, keken we elkaar aan: laten we het bij bidden of kunnen we nog meer doen? We voelden dat er iets in ons werd aangewakkerd.”
De vrienden inventariseerden in hun gemeenten of er draagvlak was voor een hulpmissie richting Lesbos. Daniël: „We hadden een soort boodschappenlijstje gemaakt met daarop de volgende punten: een rekening met ANBI-status, een pakhuis, een vrachtwagen en hulpgoederen.” Na een bezoekrondje door de gemeente konden ze alle punten van hun lijstje afvinken: ze mochten het rekeningnummer van de diaconie gebruiken, het huurhuisje waarvan Daniël enkele weken daarvoor de sleutel kreeg, kon dienstdoen als opslag- en brainstormruimte, een vrachtwagen was te leen en de hulpgoederen werden na een oproep op social media van alle kanten toegezegd. Ook werd er fors gedoneerd, waardoor er ook goederen als fleecedekens en voedsel ingekocht konden worden. Daniël: „We voelden ons echt gezegend en bemoedigd. God zij alle eer: Hij stuurde aan, Hij zegende.”
Vrijwilligers
De initiatiefnemers reden stad en land af om de spullen op te halen. Daarna ‘verzamelden’ ze vrijwilligers die mee wilden om op Lesbos te helpen: mensen uit zorg, IC-verpleegkundigen, brandweermannen, studenten. „Het ging allemaal heel snel”, herinnert Daniël zich.
De missie ging door: in oktober reisde de groep af naar Lesbos. Nu, zes jaar later, verbaast de CRR-directeur zich erover dat alles zo goed verliep. „Het was echt heel hectisch. Ik heb dagen meegemaakt dat er 8.000 tot 10.000 mensen op Lesbos aankwamen. Daar stonden wij dan: zestien vrijwilligers plus drie huurauto’s en een paar busjes. We reden af en aan om vluchtelingen naar hulpposten te brengen en hen te voorzien van eten, drinken, droge kleding en reddingdekens. Het was een extreme week.”
De ervaringen van die eerste missie lieten de oprichters niet los. Bovendien vroegen donateurs, toen ze weer thuis waren, keer op keer of ze spullen konden blijven geven. „En omdat uit alles zo duidelijk bleek dat God ons werk zegende, besloten we een stichting op te richten: Christian Refugee Relief.”
Andere plekken
Inmiddels is de organisatie ruim zes jaar oud en heel wat missies verder. Daniël: „We hebben pas missie 61 naar Lesbos gehad. Verder zijn we nu ook actief op andere plekken in Griekenland, in Bosnië, in Jordanië. Buiten Griekenland zijn we vooral actief op het gebied van hulpgoederen en -transporten.”
Het doel van de stichting is wel hetzelfde gebleven. Daniël: „Het is tweeledig. Allereerst willen we vanuit onze christelijke overtuiging mensen in nood de helpende hand bieden. Heel praktisch, zonder aanzien des persoons. Als mensen behoefte hebben aan een jas of aan schoenen, dan zorgen wij dat ze die krijgen vanuit de Bijbelse opdracht: voed de hongerigen, kleed de naakten en onthaal vreemdelingen gastvrij. Vanuit die daden is er soms ook ruimte voor woorden, maar het begint bij ons met daden. In de tweede plaats willen we christenen in Nederland verenigen in het inzetten van talenten voor je naaste. We willen laten zien dat we een Woord, een roeping voor iedereen om ons heen hebben. Je hoeft niet per se naar de rimboe in Afrika om iets in Gods Koninkrijk te doen, het mag ook klein en praktisch in Nederland of in Europa zijn. Het gaat erom dat je jezelf beschikbaar stelt voor werk in Gods koninkrijk. Hij heeft je pad al klaarliggen, Hij weet waar je terechtkomt. Wij willen tonen dat het allemaal klein kan beginnen en dat ieders talent bruikbaar is.”
Miljoenenstad
Hoewel de vluchtelingenstroom naar Lesbos de laatste jaren veel kleiner is geworden, is de problematiek daarmee zeker niet voorbij, beklemtoont Daniël. „Die heeft zich alleen maar verplaatst. Naar Athene, bijvoorbeeld. Daar leven zo’n 35.000 vluchtelingen, van wie 15.000 op straat. En daar, in die miljoenenstad, vallen ze veel minder op, terwijl de problemen er eerder groter dan kleiner zijn dan op de eilanden. Mensenhandel, diefstal en criminaliteit vieren er hoogtij. Schrijnende gevallen van mensen zonder voldoende eten, drinken, medicijnen en kleren bestaan daar nog steeds. Daar komt bij dat er veel minder hulp voorhanden is, omdat de hoofdstad niet zoveel hulporganisaties herbergt.”
Hoewel CRR ook geen makkelijke oplossing voor de hele problematiek weet, betekent dat volgens Daniël niet dat je als christen dan maar de andere kant moet opkijken. „De bestaande procedures zijn niet gericht op een gastvrij onthaal, maar vooral op ontmoedigen en afschrikken van vluchtelingen die mogelijk nog naar Europa willen komen. Dit beleid helpt vluchtelingen die nú in Griekenland/ Europa zitten niet. Ze komen soms aan met niks anders dan een rugtasje, met vaak al een hele reis achter de rug. Ze hebben dus niks tot bijna niks en komen vervolgens in een situatie terecht, waarin ze jaren vastzitten. Overheden zetten wel kampen neer en ze bezorgen wel maaltijden, maar in de praktijk krijgt men elke dag hetzelfde fabrieksmatig geproduceerde voedingsarme bakje eten. Dat is op de lange termijn niet goed voor je gezondheid. Dus springen nonprofitorganisaties zoals de onze bij om een en ander op te schalen: ze brengen fruit, groente et cetera.”
Hulp, donatie en gebed
Vandaar dat Daniël ook in deze tijd, waarin de vluchtelingenstromen veel minder in de media zijn, aandacht vraagt voor de mens achter de procedure. „We willen christenen en Nederland vragen om mee te helpen, om te doneren. En natuurlijk om te bidden. Het gebed is het allerbelangrijkste bij dit werk. We kunnen niet zonder de hulp van God.”
Wie ook met daden wil meehelpen heeft volgens de CRR-directeur opties genoeg. Hij raadt aan om eerst eens te kijken wat bij jou en je situatie past. „Kun/ wil je naar het buitenland gaan om ter plekke te helpen? Of kun je in Nederland iets doen, zoals een inzamelingsactie starten, inzamelpunt worden of helpen bij het verzamelen en gereedmaken van goederen in het warehouse van CRR?
Gods Koninkrijk
Wat hij over vijf jaar bereikt wil hebben, vindt Daniël een lastige vraag. „Voor CRR hoop ik dat we dan overal in Europa vluchtelingen de helpende hand kunnen bieden. En dat we er hier in Nederland voor hebben gezorgd dat christenen uit alle delen van kerkelijk Nederland in beweging zijn gekomen om in Gods koninkrijk aan de slag te gaan.”
Contact
Stichting Christian Refugee Relief
Veenweideweg 19C
2957KD Nieuw-Lekkerland
06 - 23 68 22 83
info@stichtingcrr.nl
www.stichtingcrr.nl