Met twintig andere christelijke kampeerliefhebbers van de Christelijke Caravan Club (CCC) zou het echtpaar uit Houten in juni vier weken lang door Frankrijk trekken, een rit van een slordige 2700 kilometer. Eind juni zit het echtpaar in plaats daarvan twee weken op camping De Kleine Belties in Hardenberg.

„Wij zijn echte Zeeland-fans, maar het bevalt ons prima hier”, zegt Berny. „Ons eigen sanitair naast de caravan, wat wil je nog meer? In de afgelopen zomerse dagen zijn onze drie kinderen geweest, evenals onze twee kleinkinderen. Het is genieten.”

Willem en zijn vrouw zijn verknocht aan hun caravan. Een zomerhuisje wijzen ze resoluut van de hand. „Zo’n huisje is altijd een paar dagen wennen”, zegt Willem. „Het is er bovendien soms niet schoon en de bedden liggen ook niet altijd comfortabel.” Vanuit een andere ruimte blaft hond Robby instemmend.

Op het tafeltje in de voortent ligt het Reformatorisch Dagblad opengeslagen. Naast de reisspecial van de CCC. Drie jaar geleden sloten de Hamoens, verbonden aan de gereformeerde gemeente in Houten, zich aan bij de club van kampeerliefhebbers. Intussen zijn al veel onderlinge vriendschappen ontstaan. Berny: „Je helpt elkaar en als iemand van de club alleengaand is of alleen komt te staan, is de rest er om hem of haar op sleeptouw te nemen. Als je elkaar zo kunt steunen, is dat toch heerlijk?”

Voorrecht

De deelnemers aan een reis van de CCC doen veel samen, zoals excursies, en leren elkaar steeds beter kennen. „Je doet eens een bak koffie met een ander of je eet een sneetje brood met elkaar.” Bij aankomst op een camping volgt een ‘caravanplaatsloting’. Op die manier staan niet wekenlang steeds dezelfde deelnemers met hun sleurhut naast elkaar.

De Hamoens zijn in vorige zomers met een groep naar Italië geweest en maakten een trip door de Balkanlanden. „Tijdens die laatste reis moest ik plotseling de coördinator vervangen”, zegt Willem. „Dat beviel me eigenlijk wel. In de najaarsvergadering van de CCC in september 2019 heb ik na grondige en gezamenlijke voorbereiding met een ander echtpaar uit Voorthuizen de rondreis door Frankrijk gepresenteerd. Er was direct al veel belangstelling.”

De coronacris zette een streep door de plannen. Eind april besloot de groep de trip af te gelasten. Berny, terugblikkend op de eerste weken na de uitbraak: „Vanwege corona zijn we veel thuisgebleven. We gingen alleen voor het hoognodige naar de winkel. Wekenlang was het onwerkelijk stil op straat. Als ik de hond uitliet, kwam ik geen fietser of auto tegen. Zelfs Robby gedroeg zich vreemd, alsof hij in de gaten had dat het op straat anders was dan anders. In feite besef je niet wat er nu echt aan de hand is. Je ziet de vreselijke beelden uit Italië of uit andere delen van de wereld, maar als corona niet toeslaat in je eigen huis of familie, dan lijkt het ver weg te zijn.”

Willem valt zijn vrouw bij en relativeert de misgelopen reis door Frankrijk. „Jammer, maar er zijn ergere dingen. Van een vakantie mag je genieten, maar we moeten ons hart er niet op zetten. Dat zijn belangrijke lessen. De coronacrisis laat ons ook zien dat een goede gezondheid een groot voorrecht is.”

Hij weet waarover hij praat, want de gepensioneerde horecamanager bij onder meer Hero in Breda onderging in de afgelopen maanden net twintig bestralingen vanwege prostaatkanker. Eerder kreeg hij borstkanker.

Zit een vakantie naar Frankrijk er in het komende naseizoen misschien alsnog in? De Hamoens durven het bijna niet te hopen. Eerst wachten ze nog op de geboorte van hun derde kleinkind, eind augustus. „Stiekem hopen we dat een paar weekjes in Frankrijk daarna nog lukt. Maar bij een heropleving van het coronavirus kunnen de touwtjes zomaar weer strakker worden aangehaald.”

serie Omgeboekt

Deel 1 in een serie over mensen die hun vakantie hebben omgeboekt vanwege de coronacrisis. Zaterdag deel 2.