Kansen te over voor
christenen in de zorgsector

Huidige maatschappelijke ontwikkelingen moeten christenen allesbehalve doen besluiten werk in de gezondheidszorg te mijden. E. van Hell benadrukt dat juist deze sector mogelijkheden geeft om iets uit te stralen van de liefde van Christus. Christelijke organisaties binnen de sector ”zorg en welzijn” zouden dan ook geen problemen moeten hebben met het vinden van personeel.

Als het waar is wat J. J. Verbeek in het Reformatorisch Dagblad van 19 december 2000 stelt, namelijk dat er meer en meer wordt gewaarschuwd tegen het werken in de gezondheidszorg, is de situatie ernstiger dan ik dacht. In haar omgeving vangt zij signalen op die haar ertoe hebben gebracht het artikel ”Als christen werken in de gezondheidszorg? Ja!” te schrijven. In het artikel wordt gesteld dat er veel tekorten zijn in de gezondheidszorg. Op welke tekorten zij doelt is mij niet duidelijk geworden: tekort aan personeel, of doelt zij op de ontwikkelingen die te betreuren zijn als het gaat over het bijbels uitgangspunt?

Iets te vertellen
Laat ik ervan uitgaan dat zij het laatste bedoelt. Dat zou dan betekenen dat de ontwikkelingen afschrikken om in de gezondheidszorg te gaan werken. Wanneer dit het geval is, zijn mensen verkeerd bezig. Het zou zo moeten zijn dat de negatieve ontwikkelingen christelijke mensen juist stimuleren. Dan moeten mensen niet worden gewaarschuwd, maar worden gestimuleerd en toegerust om te gaan werken in de gezondheidszorg. Negatieve ontwikkelingen moeten geen bedreiging worden, maar een kans. Het is een kunst om van een bedreiging een uitdaging te maken. Zo ook in dit verband. Ontwikkelingen zouden ons des te meer moeten aansporen om te kiezen voor werk in de gezondheidszorg of in het welzijnswerk. Juist in deze beroepen kun je namelijk aan de medemens laten zien (door middel van de daad) dat het leven zinvol en waardevol is.

Juist daarom zou ik mensen willen oproepen zich terdege voor te bereiden op het dienstwerk in onze geseculariseerde maatschappij. Immers, christenen hebben iets te vertellen in deze samenleving! Laten mensen zich niet terugtrekken in het veilige huis. Juist dan kon het huis wel eens gevaarlijk gaan worden.

Daniël trok zich niet terug in het isolement, maar stond midden in de samenleving. Ongetwijfeld zullen er heel wat moeilijke vraagstukken op hem zijn afgekomen, waarbij hij diverse afwegingen heeft moeten maken. Ook in zijn tijd werden er wetten uitgevaardigd die indruisten tegen Gods geboden. Toch weerhield het hem er niet van actief te participeren in de samenleving. Juist daarom had hij momenten nodig waarop hij zich terugtrok, driemaal daags. Maar dan wel met geopende vensters naar Jeruzalem!

Offers
Christelijke organisaties die zich bezighouden met het welzijn van de medemens, of dat nu op het terrein van de gezondheidszorg of op het terrein van zorg en welzijn is, kampen met personeelstekorten. Blijkbaar wordt het steeds moeilijker om personeel te vinden dat zich wil inzetten voor de medemens. De zorgvraag neemt toe, maar het wordt moeilijker zorgverleners te vinden. Wekelijks kunnen we (grote) personeelsadvertenties vinden in deze krant. Siloah, Eleos en andere organisaties plaatsen opvallende advertenties om de aandacht te trekken. Adullam heeft een speciaal nummer uitgegeven rond het werkzaam zijn in de zorg. Diverse instellingen organiseren voorlichtingsdagen.

Wat zou de oorzaak zijn? Ik ben bang dat er materiële redenen voor zijn. De welzijnssector is een minder goed betaalde sector. Bovendien is een baan in het welzijnswerk of in de gezondheidszorg niet de gemakkelijkste. Werken ten behoeve van het welzijn van de medemens vraagt offers.

Ik vrees dat mensen minder oog hebben voor de naaste, voor de medemens die hulp of zorg nodig heeft. Blijkbaar is het voor velen aantrekkelijker om met een computer te werken dan zich in te zetten voor de medemens. Een zorgelijke ontwikkeling! We mogen het niet afleren om voor de medemens te zorgen, ongeacht wie het is en wat zijn of haar levensovertuiging is. De geseculariseerde samenleving heeft juist in onze tijd christelijke zorg en christelijk dienstbetoon nodig!

Grondregel
De bijbelse opdracht is God lief te hebben boven alles en onze naaste als onszelf. Dat is de basisnorm, de grondregel, waar ten minste iedere christen op aanspreekbaar is. Vanuit deze grondregel gedacht, zouden christelijke organisaties binnen de sector zorg en welzijn geen problemen moeten hebben met het vinden van personeel. Immers, juist deze sector geeft mogelijkheden om als christenen iets uit te stralen van de liefde van Christus.

Ik weet dat dit alleen kan door genade, maar in dit licht bezien is er toch geen mooier werk dan dienstwerk aan de naaste?! Mogen christelijke en reformatorische instellingen binnen zorg en welzijn daarom rekenen op professionele hulpverleners die gestalte willen geven aan deze bijbelse opdracht?

De auteur is directeur van Stichting Ontmoeting.