ChristenUnie zit wel
op het goede spoor

De ChristenUnie is de koers kwijt, zo stond zaterdag 2 december in het politiek commentaar van deze krant, nadat de fractie belangstelling had getoond voor een progressief kabinet.M. van Daalenis het niet met de conclusie van het commentaar eens. De ChristenUnie práát volgens hem wel met andere partijen, maar zal nooit volledig samen kunnen werken met partijen die restanten van het christendom opruimen.

Het Reformatorisch Dagblad dient de ChristenUnie in zijn kolommen regelmatig van advies. Dat getuigt van betrokkenheid bij de christelijke politiek. En dat waarderen wij. Soms beleven wij een advies van het RD echter als eenzijdig. En dan klinkt het advies als een opdracht. Dat was ook het geval na lezing van de rubriek Haagse Kringen van B. J. Spruyt in de krant van zaterdag 2 december.

Natuurlijk is het de verantwoordelijkheid van de journalist om ontwikkelingen te signaleren en in een opiniërend artikel daarover ook zijn mening te geven. Het is wat wankel om uitsluitend uit te gaan van uitspraken van politici die in een andere setting en context zijn gedaan en deze uitspraken vervolgens te koppelen aan de eigen voorkeur. De politieke koers van de ChristenUnie is een zaak van bestuur en leden. Daarom heb ik er behoefte aan om het huidige spoor duidelijk in beeld te brengen.

Samenwerking
De ChristenUnie is voor de volle honderd procent een voortzetting van de politieke lijn van RPF en GPV. Dat illustreert ook het missiestatement: „De ChristenUnie wil de samenleving dienen door haar meer te laten functioneren naar Gods wil. Daartoe streeft zij ernaar op elk politiek niveau zo krachtig mogelijk vertegenwoordigd te zijn. De ChristenUnie fundeert haar opvattingen over de politieke vraagstukken van vandaag op het Woord van God.”

Met de woorden „zo krachtig mogelijk” onderstreept de ChristenUnie dat die vertegenwoordiging beter mogelijk is in een politieke formatie waar christenen elkaar op een gezamenlijke basis hebben gevonden en dus een hechte eenheid vormen. Ook brengt zij tot uitdrukking dat het erom gaat geen water bij de wijn te doen vanwege de aantrekkelijkheid om mee te kunnen regeren.

Dat sluit niet uit dat de ChristenUnie in gesprek is met anderen. De consequentie daarvan zou immers zijn dat een christelijke politieke partij binnen de bestaande politieke verhoudingen ten principale nooit regeringsverantwoordelijkheid kan dragen. Een christelijke politieke partij die niet met anderen wil praten, stelt haar eigen bestaansrecht ter discussie. Als de klare wijn die God in Zijn Woord schenkt niet als basis gebruikt kan worden in mogelijke politieke samenwerkingsverbanden, dan zijn deze verbanden voor de ChristenUnie niet de juiste. Dat geldt voor progressieven even hard als voor conservatieven. Daarover bestaat intern geen enkel verschil van mening!

Daar staat tegenover dat er politici en zelfs hele partijen zijn die het christendom uit de samenleving willen wegpoetsen. Met hen zullen we geen samenwerkingsverband aangaan! Een gesprek moet wel mogelijk blijven om telkens weer aan te kunnen geven dat juist de God van het christendom het goede met de mensheid voorheeft. Om aan te geven dat vasthouden aan Hem oneindig veel beter is dan op menselijke gedachten en instellingen te vertrouwen.

De ChristenUnie zal doen wat in haar vermogen ligt om goede relaties te onderhouden met politici en politieke partijen die de eer van God in de openbare ruimte gestalte willen (laten) geven. Onder de oude namen was er een goede samenwerking met de SGP. De ChristenUnie wil dat graag continueren.

Spanning
Er is gelukkig geen sprake van verwarring in de ChristenUnie-gelederen. De nu gehouden gemeenteraadsverkiezingen hebben een consolidatie tot een lichte winst te zien gegeven. Dat komt overeen met de verwachtingen die wij zelf op dit punt in de tijd hebben. Er zijn geen spanningen als het gaat om de nieuwe kandidatenlijst en het lijsttrekkerschap. Er wordt een zorgvuldig traject gelopen om tot de meest sterke samenstelling van een nieuwe kandidatenlijst te komen. Voor de zomer van dit jaar is gestart met inwinnen van advies bij de kiesverenigingen over mogelijke kandidaten. Ongeveer 150 namen passeerden de revue. Als bestuur zijn we ons er terdege van bewust dat het in dit proces om mensen en hun posities gaat. Voor hen kan dit proces, zolang er geen definitieve uitspraak is gedaan, wel degelijk spanningen oproepen. Het zou zelfs vreemd zijn als dat geen rol speelde. We hanteren een tijdschema dat ertoe leidt dat de voorgestelde kandidatenlijst bij leven en welzijn bekend kan worden gemaakt op 16 januari 2001. Over dit voorstel van het bestuur mogen de leden van het uniecongres zich op 24 maart 2001 uitspreken.

Christelijk-sociaal
De ChristenUnie voert momenteel intern een open en constructief gesprek over de politieke koers die zij de komende jaren wil varen. Onder de kiesverenigingen circuleert het zogenaamde blauw document. Daarin is sprake van een zestal themaclusters, waarover intensief wordt doorgesproken. Ik noem er twee van: ”Codes voor de publieke ruimte” en ”Bescherming van mensen”. Iedereen die kennisneemt van de uitwerking van deze thema's stuit op een duidelijk verschil van inzicht tussen de ChristenUnie en andere politieke partijen. De speerpunten die uit het gesprek over deze thema's naar voren komen, vormen de basis voor het nieuwe verkiezingsprogramma van de ChristenUnie. Ik maak mij sterk dat daarover zowel de oordelen ”conservatief” als ”progressief” zullen worden uitgesproken. De ChristenUnie past echter niet in deze hokjes. De ChristenUnie is niet progressief of conservatief maar christelijk-sociaal. Op dat christelijk-sociale spoor willen wij God dienen en Hem de eer brengen. Tot heil van mensen.

De auteur is voorzitter van de ChristenUnie.