Auto |
Zie ook: Alternatieven voor A-klasseEen baby die écht niet omvaltDe geboorte van de Mercedes-Benz A-klasse zal het immense Daimler-Benz concern nog lang heugen. Zelden stond een pasgeboren loot aan de edelgermaanse stam immers zo in de belangstelling als de Baby-Benz. Mercedes-Benz zelf had van meet af aan hoog opgegeven over de kwaliteiten van de boreling. Een deel van het journaille oordeelde echter anders na vernietigende resultaten van de inmiddels alom bekende elandtest. Een kennismaking met de benjamin van Mercedes-Benz. De introductie van een nieuw model is voor een autofabrikant meestentijds een blijde gebeurtenis. Aan de ontwikkeling is immers jaren gewerkt en de investeringen lopen in de miljoenen zoniet miljarden guldens. De fabrikant is er dan ook alles aangelegen om succes af te dwingen en daarbij zo min mogelijk aan het toeval over te laten. Wanneer de aanval wordt geopend op een compleet nieuw segment, is een en ander echter geenszins vanzelfsprekend. Mercedes-Benz begaf zich met de A-klasse op onbekend terrein. Het merk wilde zijn positie verstevigen door het modellenprogramma naar beneden af te ronden en zodoende nieuwe groepen consumenten te bedienen. Het concern besloot echter geen platgetreden paden te bewandelen, maar een zowel technisch als visueel zeer eigenzinnige automobiel te ontwikkelen. Behalve uniek zou de A-klasse echter eerst en vooral een echte Mercedes-Benz zijn. Zorgvuldig gekoesterde merkwaarden als betrouwbaarheid, kwaliteit en veiligheid zouden ook als vanzelfsprekend op de A-klasse van toepassing zijn. Het merk schiep derhalve hoge verwachtingen omtrent de A-klasse. Vertrouwen ondermijnd Hoewel de resultaten nog altijd omstreden zijn, was het kwaad reeds geschied. Het vertrouwen van de consument was fors ondermijnd. Een en ander resulteerde in een recordaantal annuleringen van inmiddels bestelde auto's. Mercedes-Benz deed wat in dergelijke situaties wijsheid is. Het concern nam de conclusies van de Zweden serieus en maakte niet de klassieke fout om deze berichtgeving als onzin te bestempelen. Alle reeds uitgeleverde auto's werden dan ook zonder aarzeling teruggeroepen voor technische aanpassingen. Tegelijkertijd startte Mercedes-Benz een indrukwekkend publiciteitsoffensief waarin het publiek werd uitgelegd hoe goed en veilig de A-klasse wel niet is. Inmiddels is de storm gaan liggen en zijn de leveringen van de aangepaste A-klasse in volle gang gekomen. Geen gulzige slokop De importeur vaardigde voor deze test een A 160 af, hetgeen betekende dat de voorwielen een maximumvermogen van 75 kW/102 pk bij 5250 tpm voor de kiezen kregen. Het maximumkoppel dat de techneuten van Mercedes-Benz aan dit motorblok hebben weten te onttrekken bedraagt 150 Nm bij 4000 tpm. Een en ander staat garant voor prima prestaties. De 1115 kilogram wegende A 160 hangt bijzonder gretig aan het gas en speert in 10,8 seconden vanuit stilstand naar 100 km/h en houdt het pas bij 182 km/h voor gezien. De krachtbron moedigt de bestuurder aan de toerenteller richting het rode gebied te jagen en brengt daarbij een prettig maar nadrukkelijk klinkend geluid ten gehore. Ondanks zijn sportieve aspiraties is de krachtbron geenszins een gulzige slokop. Een gemiddeld verbruik van 1 op 14,8 verdient simpelweg een compliment. Stabiliteitssysteem Feit is echter dat de A-klasse sinds de modificatie standaard is uitgerust met een elektronisch stabiliteitssysteem (ESP) en lagere banden dan voorheen. Bovendien gaat de A-klasse nu met een aantal centimeters verlaagde carrosserie door het leven. De grote vraag is echter of de A-klasse dankzij deze ingrepen veiliger is geworden en derhalve verbeterd is. Ik heb namelijk de stellige indruk dat de overhelneigingen van de wagen weliswaar effectief zijn ingetoomd, maar dat de wielen eerder wegschuiven dan voorheen het geval was. Een en ander zou betekenen dat de wagen in kritieke omstandigheden minder venijnig reageert, maar dat de omstandigheden wel eerder kritiek zijn. Vervolgens resteert de vraag welk alternatief uit veiligheidsoverwegingen de voorkeur verdient. Los van deze overwegingen kan echter zonder voorbehoud gesteld worden dat de A-klasse buitengewoon goed rijdt. Het onderstel is door de korte wielbasis en de stevige vering niet zozeer comfortabel, maar blinkt wel uit in het doorseinen van wegdekinfo. De auto laat zich mede door de prettig bekrachtigde en direct reagerende besturing lekker sportief berijden. De eigenzinnige Duitser laat zich met hoge snelheden door een bocht jagen en gumt ten langen leste het teveel aan snelheid over de voorwielen weg. Opmerkelijk is verder dat de wagen nogal bruusk reageert op snelle stuurbewegingen. De korte wielbasis dient in dit verband als boosdoener te worden aangewezen. Zadelpijn Het aanbod van ruimte stemt verder tot tevredenheid, zeker gezien de compacte buitenmaten van de auto. Hoofd en voeten hebben voldoende bewegingsvrijheid en de A-klasse biedt plaats aan 350 liter bagage. Het zitcomfort kan echter beduidend minder bekoren. De stoelen zijn nogal hard en de in hoogte verstelbare zitting is voor langbenigen simpelweg te kort. Wanneer je goed ten opzichte van het enkel in hoogte verstelbare stuurwiel zit, komen de bovenbenen even na het zitvlak al los uit de zitting. Een trip van meer dan honderd kilometer resulteert dan ook gegarandeerd in zadelpijn. Royaal uitgerust De Mercedes-Benz A-klasse is zonder twijfel een boeiende persoonlijkheid. De auto heeft een buitengewoon origineel en ondeugend gestileerd koetswerk, dat evenwel een smaakvolle indruk op het netvlies achterlaat. Verder blijkt de auto op het asfalt zonder meer zijn mannetje te staan, zij het dat hij zijn sportieve inborst daarbij niet verloochent. De Baby-Benz is simpelweg een volwassen auto die door zijn prachtige non-conformisme respect weet af te dwingen. Toch is deze Mercedes-Benz geen auto voor een breed publiek. Je moet immers over een gezonde dosis lef beschikken om deze sympathieke Duitser in eigendom te willen verwerven. En korte benen zijn in een A-klasse wel zo prettig. |
Technische gegevens
Motor
Maten
Prijs
Positief
Negatief |