Met elf verdiepingen en een hoogte van 43 meter is het gebouw in die tijd uniek in Europa. Bij het Duitse bombardement op Rotterdam in de meidagen van 1940 blijft het Witte Huis wonderwel gespaard, terwijl de omgeving wordt verwoest.

Architect Willem Molenbroek (1863-1922) ontwerpt het Witte Huis in art-nouveaustijl of jugendstil. De gevels zijn rijkversierd met zuilen, mozaïeken en natuurstenen reliëfs. Er zijn bloemmotieven, zwanen en gevleugelde draken te zien. Een tegeltableau met de naam van het gebouw bekroont de oostgevel. De topgevel aan de zuidkant is voorzien van een wijzerplaat, met daarboven het bouwjaar 1898. Ter hoogte van de eerste verdieping staan vijf beelden opgesteld, die de vooruitgang symboliseren. Ze hebben namen zoals ”Zeevaart”, ”Handel” en ”Landbouw”. Een zesde beeld, ”Arbeid”, sneuvelt in de Tweede Wereldoorlog en keert nooit terug.

Het Witte Huis is in een jaar tijd gebouwd, voor een bedrag van 127.900 gulden. Opdrachtgevers zijn de Rotterdamse broers Gerrit en Herman van der Schuyt, beiden begin dertig. De twee ondernemers zijn nazaten van een Werkendams schippersgeslacht. Gerrit bezocht vermoedelijk omstreeks 1896 New York en heeft daar inspiratie opgedaan. Het fortuin is niet met de broers; het tweetal gaat in 1903 failliet.

Rond 1920 kunnen bezoekers voor een kwartje de lift nemen naar de belvédère, het uitkijkpunt van het Witte Huis. Het dak biedt ook ruimte aan reclame, in grote metalen letters. Voor cacaofabriek A. Driessen, Sanders Zeep en eau de cologne.