Kort na de geruchtmakende moord op advocaat Derk Wiersum in september 2019 krijgt Peter R. de Vries een telefoontje vanuit de gevangenis. Het is Nabil B., de criminele kroongetuige in het Marengoproces, dat draait om een reeks liquidaties waar onder meer Ridouan T. het brein achter zou zijn. Nabil B. vraagt of Peter R. de Vries hem wil bijstaan.

Het is nogal een vraag. Derk Wiersum, die raadsman was van Nabil B., is immers net vermoord. En in 2018 werd de broer van Nabil B. uit de weg geruimd. Vermoedelijk waren die liquidaties wraakacties uit de hoek van Ridouan T. Kortom, het lijkt levensgevaarlijk om in zee te gaan met de kroongetuige.

Toch wordt Peter R. de Vries vertrouwensman van Nabil B. „Dat zijn momenten dat je moet opstaan”, vertelde hij in 2019 in een interview met EO-presentator Margje Fikse. „Dat je een rechte rug moet tonen. Ik ben misdaadverslaggever geworden en daar heb je een bepaalde onverschrokkenheid voor nodig. Als je heel snel bang bent, dan word je als een chirurg die met trillende handen staat te opereren.”

Durf

Dat Peter R. de Vries er niet voor terugdeinsde om Nabil B. te helpen, tekent zijn durf. Misschien zat zijn lef soms op de rand van roekeloosheid. De Vries zou hebben afgezien van persoonsbeveiliging, omdat hij het te belastend vond voortdurend beveiligers om zich heen te hebben.

Moed legde de misdaadverslaggever ook aan de dag in de zaak tegen Willem Holleeder. De Vries begeleidde de zussen Astrid en Sonja Holleeder toen die belastende verklaringen aflegden tegen hun broer. Holleeder is veroordeeld tot levenslange celstraf voor betrokkenheid bij diverse onderwereldmoorden.

Peter R. de Vries is een icoon van de misdaadjournalistiek. Over de geruchtmakende kidnap in 1983 van biermagnaat Alfred Heineken en diens chauffeur Ab Doderer schreef de misdaadverslaggever de bestseller ”De ontvoering van Alfred Heineken”. Voor het later ook verfilmde boek sprak De Vries met misdadiger Cor van Hout, die onder meer met Holleeder de kidnap beraamde.

In 2012 wist De Vries als eerste een foto van Holleeder te publiceren, nadat de misdadiger een jarenlange celstraf had uitgezeten voor afpersingen. De misdaadverslaggever maakte in een bos een wandeling met Holleeder, kort na diens vrijlating. Minder vriendelijk ging het eraan toe in 2013. Toen schold Holleeder De Vries de huid vol bij diens woning. De misdadiger was kwaad op de verslaggever in verband met de verfilming van het boek over de ontvoering van Heineken.

Speurwerk

Peter R. de Vries groef zich in in dossiers en ging tot het uiterste. Een van zijn grootste verdiensten is zijn speurwerk in de Puttense moordzaak. Hij stelde in tientallen tv-uitzendingen missers in die zaak aan de kaak. Voor de moord in 1994 op de 23-jarige Christel Ambrosius zaten de twee Puttense zwagers Wilco Viets en Herman du Bois onterecht in de cel.

Zeker de laatste jaren stortte De Vries zich op onopgeloste moordzaken (cold cases), waarbij kinderen het leven lieten. Hij ontpopte zich dan ook als belangenbehartiger van nabestaanden. Zo stond hij jarenlang de ouders van Nicky Verstappen bij. Die jongen werd in 1998 op 11-jarige leeftjjd seksueel misbruikt en gedood in heidegebied. Mede door de inspanningen van De Vries kon in 2018 Jos B. in Spanje voor dat misdrijf worden opgespoord. B. kreeg vorig jaar 12,5 jaar cel.

De Vries schaakte op meerdere borden. Hij was niet alleen journalist, maar ook belangenbehartiger en bijvoorbeeld voetbalmakelaar. Dat hij verschillende petten droeg, zorgde voor gefronste wenkbrauwen. Zo vond Mick van Wely, misdaadverslaggever bij de Telegraaf en bevriend met De Vries, het maar niks dat die in zee ging met kroongetuige Nabil B. „Ik heb het hem afgeraden vanwege het gevaar en omdat hij als journalist een rol ging spelen in een strafproces”, schreef Van Wely donderdag. Die windt er geen doekjes om dat het vaak „zwaar kon stormen” in de contacten met „knorrepot” De Vries. „Als we een afspraak hadden en zaken liepen net iets anders, dan kon hij volledig uit zijn slof schieten.”

Kopvoddentaks

Binnen het opsporingsapparaat bestaat veel waardering voor De Vries, die opsporingsonderzoeken nieuw leven wist in te blazen. Toch was er ook kritiek. Zo heerste er in politiekringen onbegrip over zijn vriendschap met de in 2003 vermoorde Cor van Hout. De Vries sprak op Van Houts begrafenis.

De misdaadverslaggever draafde veelvuldig op in praatprogramma’s op tv. Hij was een gevreesd debater. Met zijn vorsende blik leek hij er behagen in te scheppen zijn opponenten te provoceren. „Voelt u dat aan uw water?” sarde hij voormalig PVV-Kamerlid Hero Brinkman in 2010 bij programma De Wereld Draait Door. „Wat vindt u van de term kopvoddentaks? Antwoord hier nou eens op! Waarom voldeed hoofddoekjesbelasting niet? Waarom zo’n grievend woord als kopvoddentaks?”

Zelfverzekerdheid

IJdelheid en zelfverzekerdheid waren De Vries niet vreemd. In 2005 had hij politieke aspiraties met zijn Partij voor Rechtvaardigheid, Daadkracht en Vooruitgang (PRDV). De vier letters zijn precies zijn initialen. PRDV bepleitte afschaffing van het bijzonder onderwijs. De partij was geen lang leven beschoren.

De Vries, die christelijke wortels heeft, leek het geloof vaarwel te hebben gezegd. „Ik geloof zelf niet, maar ik sta wel op het standpunt dat je andermans religie niet moet bespotten. Het belachelijk maken van een godsdienst heeft niets met het gebruikmaken van je vrijheid tot meningsuiting te maken”, tweette hij in het verleden.

In december maakte De Vries zich op Twitter kwaad om kerken die in coronatijd honderden kerkgangers toelieten. „Dit is toch ongelofelijk?! Waar zijn nu al die (christelijke) politieke partijen die mensen die geen 1.5 meter aanhouden voor asocialen uitmaken? Ik word hier woedend om. Dit heeft niks met grondrechten te maken.”