Van Hemmen benadrukte dat het afgelopen jaar veel van de geschiedenis van het dorp boven water is gekomen en dat baggeren daarbinnen een belangrijk element vormt. „Soms is het moeilijk dat aan anderen uit te leggen. „Je zult maar baggerdorp genoemd worden”, is vaak de reactie. Voor ons is het een geuzennaam die we met trots dragen. Baggeren zit ons in het bloed.”

Oude instrumenten

Maar deze zaterdag staan de middeleeuwen centraal op een plein in de buurt van het zwembad. Ruim voor het begin van het ridderspektakel verdringt jong en oud zich rond het ridderkampement en de marktkramen waar een bijenhouder korven vlecht en pannenkoeken volgens oud-Hollands recept worden gebakken. En om gezelschap Wrongel en Wei, dat met oude instrumenten middeleeuwse muziek ten gehore brengt.

Volop aandacht is er ook voor de Ganzenparade, een troep ganzen die onder tromgeroffel om de haverklap over het terrein waggelt. „Die daar, die grote, dat is de leider van de troep. Die is al twaalf jaar oud”, legt de ganzenhoeder uit aan een paar kinderen die met open mond de dieren staan te bewonderen. Een vader die met twee kinderen aan komt fietsen, wijst naar de ganzen. „Moet je kijken, dat is gaaf. Dat lijkt net de rattenvanger van Hamelen.” Maar hij zoekt een goed heenkomen als een paar ganzen wat al te voortvarend op hem aanschommelen.

Kerkelijk meelevend

Remco van de Ven van het organiserend comité is dik tevreden over het verloop van het jubileumjaar. „We respecteren elkaar in Sliedrecht. Een groot deel van het dorp is kerkelijk meelevend. Maar er zijn ook andersdenkenden. We weten elkaar tijdens dergelijke activiteiten prima te vinden. Daardoor kun je met elkaar zo’n jaar vieren. De openingsmanifestatie in de Grote Kerk was heel bijzonder, we hebben een middeleeuwse markt gehouden en de poverpottenactie was ook een succes. Daarmee werd een oud Sliedrechts gebruik in ere hersteld. Schoolkinderen studeerden een lied in dialect in en zongen dat voor de bejaarden. Die waren tot tranen toe geroerd.” Een poverpot wordt gemaakt van een pot waarover een varkensblaas is gespannen. Zo’n pot maakt het geluid van een knorrende maag.

Inwoner en onderwijsman Bert Kalkman ontwikkelde een lespakket over de geschiedenis van het dorp dat de komende jaren op de plaatselijke basisscholen wordt gebruikt.

„Ook het project ”Vergeten groenten” sloeg aan”, vertelt comitélid Joost Verhoef. „We hebben pompoenen gekweekt. Daarvan werd in de Hof van Sliedrecht soep gekookt. Het bleek het afgelopen jaar wel lastig om inwoners aan te sporen zich te verkleden. Dat past niet bij de volksaard. Als comité hebben we het goede voorbeeld gegeven, maar veel navolging kregen we niet.”

Pony’s

Intussen neemt de drukte op het evenemententerrein toe. In afwachting van ridders rijden kinderen rondjes op pony’s. „Onze dochter van vijf jaar vindt dat prachtig. De jongens van tien en twaalf jaar komen vooral voor de ridders”, zegt de familie Klerk. „We hebben wel wat meegekregen van het jubileum en aan dingen meegedaan.” Dat geldt ook voor de familie Kok, vader, moeder en vier kinderen. „We hebben de vlaggen in de stad gezien en de markt met oude ambachten was erg leuk. Vandaag komen we voor de ridders. Geschiedenis, middeleeuwen, een toernooi; de kinderen vinden het prachtig.”

Tijd voor actie

Om elf uur is het tijd voor actie. Ridders rijden uit voor een jachtpartij, voeren galoppades uit en gaan vervolgens achter herten en zwijnen aan. „Voor hun plezier, maar ook om hun vaardigheden te oefenen én de akkers van de boeren te beschermen”, legt de jachtmeester uit. Maar het bloed kruipt bij al die ridderlijke bedoelingen toch waar het niet gaan kan. Het eergevoel van Herbaren van Drongelen, Wolfert van Borselen, Jan van Arckel en Willem van Egmond is zo groot dat ze elkaar de buit betwisten. De eerste twee dreigen elkaar zelfs tijdens de zwijnenjacht te lijf te gaan.

De jachtmeester en de schildknapen komen tussenbeide. „Daar is vanmiddag het toernooi voor.” Kinderen stoten hun vader aan. „Dan gaan we ook kijken hé?”