Tineke groeide op in een middel­groot reformatorisch gezin. De berichtgeving over het dinsdag verschenen rapport van Movisie over huiselijk geweld, inclusief seksueel misbruik, in orthodox-protestantse gezinnen, volgt ze met meer dan gemiddelde belangstelling. Het herinnert haar opnieuw aan de trauma’s uit haar jeugd.

Vanaf ongeveer haar twaalfde tot en met haar zeventiende werd Tineke door haar vader misbruikt. „Vooral ’s avonds en op zondagmiddag, als iedereen op zijn eigen kamer was, kwam m’n vader bij me en nam hij me. „Wat ben je mooi, je lijkt op je moeder”, zei hij dan. Hij ging steeds verder. Ik ben letterlijk en figuurlijk beschadigd.”

Als tiener schreef Tineke in een brief aan een vriendin over het seksueel misbruik door haar vader. Ze durfde de brief echter niet aan haar te geven. Op een dag vond haar moeder het epistel. Ze legde het op Tinekes bureau, met een kleine notitie erbij: „Zo praat je niet over je vader.”

Tineke: „Daar schrok ik enorm van, maar ik hield het voor me. Het leven van mijn moeder ging vervolgens gewoon door, maar ik werd nog steeds misbruikt.”

Tineke wil meisjes die op dit moment slachtoffer zijn van incest aanmoedigen om het zwijgen te doorbreken en hulp te zoeken. Ook roept ze moeders die seksueel misbruik in hun gezin signaleren nadrukkelijk op „te kiezen voor het slacht­offer, niet voor de dader. Misbruik mag niet met de mantel der liefde worden bedekt.”

Lees ook: Slachtoffer incest: Voor mijn innerlijke pijn was geen plek