Storingsmonteur brengt warmte in huis
De vrieskou zorgt ervoor dat –veelal oudere– cv-ketels ermee ophouden. Het regent telefoontjes bij Brian Franken Technieken (BFT) in Nunspeet. „Als mensen in de kou komen te zitten, worden ze ongeduldig.”
Storingsmonteur Erik Lammers (44) gunt zichzelf een korte lunchpauze. Hij geniet zichtbaar van een bakje troost en van zijn sigaretje. Secretaresse Christien van Klompenburg komt handen tekort om alle telefoontjes op te nemen. Ze stuurt Lammers eropuit om de lijst met bellende klagers langs te gaan.
De gereedschapskoffer gaat mee in de Mercedes Vito. De zware bedrijfswagen komt vast te staan op een Nunspeets weggedeelte dat bedekt is met ijs. „Dit hoort er ook bij”, zegt de installateur met een zuur lachje. Met behulp van een toegesnelde collega is de Mercedes snel los.
Werknemers van Kattenberg Verhuizingen doen hun werk al enkele dagen in de kou, omdat de zogeheten heaters boven in de bedrijfshal niet werken. Lammers zwoegt, maar komt er niet uit. „Het zijn oude beestjes van begin jaren negentig”, zegt hij. „Ik moet nieuwe onderdelen bestellen, maar ik vraag me af of die nog zijn te krijgen.” Een werknemer reageert laconiek. „Gewoon de dikke trui nog een tijdje aan.”
Dezer dagen is Lammers veel in de weer met kapotte cv-ketels. Tussen de gestrande apparaten zitten veel oudere exemplaren. „Onder invloed van de economische crisis vroegen veel mensen me vorig jaar om hun ketel te repareren. Een nieuwe wilden ze niet, terwijl ik al wel kon zien dat het beestje op zijn laatste benen liep. Diezelfde mensen zijn met de huidige kou aan de beurt. Hun oude ketel moet er te hard aan trekken en stopt ermee.”
Ook cv-ketels die niet worden schoon gemaakt, geven er in deze koude dagen de brui aan, zegt de Harderwijker. „Recent belde een mevrouw dat ze in de kou zat en dan worden mensen ongeduldig. Toen ik er kwam, bleek dat haar ketel van een jaar of vijf oud nog nooit was schoongemaakt. Ze was verbaasd dat haar keteltje het opgaf terwijl ze niet de vereiste onderhoudsbeurten had laten uitvoeren. Het beste is om die controles toch eens in de twee jaar te laten doen.”
Intussen dient zich een nieuwe ‘ketelklant’ aan. De Nunspeetse wappert bij haar voordeur al met een garantiebewijs voor Lammers’ neus. „De monteur zei bij de plaatsing van de combiketel dat ik moest wachten met een onderhoudsbeurt tot aan het einde van de garantieperiode. Als er dan onderdelen vervangen zouden moeten worden, was dat nog gratis”, probeert ze.
„Niet zo’n slim advies”, zegt Lammers, die de klacht van de vrouw aanhoort. De woonkamer wordt volgens haar niet snel genoeg warm. Dat zou met een ketel uit 2005 geen probleem moeten zijn. De storingsmonteur geeft het apparaat direct maar een onderhoudsbeurtje, maar kan verder niets vinden.
Het thermostaat blijkt de oorzaak van de problemen. „Hebt u de instellingen veranderd?” De Nunspeetse is zich van geen kwaad bewust. Lammers zet de thermostaat weer terug in de originele instellingen. Mevrouw heeft weer een warme kamer.
Hoe houdt een monteur al die verschillende cv-ketels uit elkaar? „Ik volg cursussen bij diverse fabrikanten. Elk apparaat is anders en de technieken worden steeds moderner. Dat moet je bijhouden. Niets is vervelender dan een klant met problemen die niet te verhelpen zijn. Die frustratie wordt Lammer bespaard bij zijn laatste klus van deze middag. Een jonge vrouw in een knusse woonruimte ontvangt de monteur enthousiast. In de hoek staat een elektrische verwarmer te snorren. „M’n gaskachel krijg ik niet aan. Vanavond komt m’n pasgeboren baby uit het ziekenhuis. Het elektrische noodkacheltje vreet stroom.”
Lammers gaat aan de slag. Hij maakt de ontsteker van de gaskachel schoon met schuurpapier. Met succes. De brander is weer op gang geholpen, de vrouw is dolblij.
„Dit zijn de leukste klusjes”, zegt Lammers als hij de woning van de pas bevallen vrouw verlaat en zijn wagen richting de werkplaats stuurt. „Ze hoeft niet meer bang te zijn dat haar kleine straks in de kou moet liggen.”
Dit is de derde aflevering van een serie over werken in de vorst.