Jaarlijks passeren zo’n 16.000 vrachtschepen de witte sluis bij Hagestein, evenals 20.000 pleziervaartuigen. Samen met sluis- en stuwcomplexen bij Driel en Amerongen houdt Hagestein de Rijn, Nederrijn en Lek bevaarbaar. Schepen moeten voldoende water onder de kiel hebben, terwijl bewoners van de omliggende gebieden droge voeten willen houden.

De verantwoordelijke voor het veilig afhandelen van het scheepvaartverkeer is Peter de Bot. Hij is hoofd van de afdeling scheepvaartbegeleiding en bediening bij het waterdistrict Rijn en Lek van Rijkswaterstaat. Hij geeft leiding aan onder anderen de sluismeesters die het vaarverkeer door de sluizen loodsen. „Door de sluis bij Hagestein gaan vooral schepen die vanuit Amsterdam en Rotterdam naar Arnhem varen. Dagelijks gaan er alleen al vier olietankers vanuit Rotterdam naar Shell in Arnhem.” De sluis is dag en nacht open. „De piek ligt tussen zes uur ’s morgens en tien uur ’s avonds.”

Behalve voor het scheepvaartverkeer zijn de sluizen bij Hagestein, Amerongen en Driel ook verantwoordelijk voor de waterstand in de rivieren. „De sluis bij Driel wordt ook wel de kraan van Nederland genoemd, omdat de sluis belangrijk is voor de waterstand in de Rijn.”

Al enkele jaren wordt er gesproken over de renovatie van de drie sluizen, die in 1958 zijn gebouwd. Onderhandelingen met aannemers vlotten echter niet. „Er worden wel onderhoudswerkzaamheden uitgevoerd, maar de sluizen zijn hard toe aan renovatie.”

Het is de bedoeling dat de komende jaren sluisdeuren worden vernieuwd en dat veel mechanische onder­delen worden vervangen. „De sluizen zijn gebouwd op schepen van 1000 ton. De grootste die er nu door gaat, is 6000 ton. Dat betekent een flinke belasting voor de sluis.”

De sluizen worden niet vergroot. Wel is het de bedoeling dat alle drie de sluizen in de toekomst vanaf één punt worden bediend. Dat punt wordt het sluizen­complex in Amerongen. Na de renovatie moeten de sluizen er weer vijftig jaar tegen aankunnen.

Dit is het viijfde deel in een serie over sluizen.