Op 29 maart zijn er in Zimbabwe verkiezingen. Tsvangirai –de rivaal van de zittende dictator Mugabe– eist de overwinning op, maar de kiescommissie bepaalt dat hij onvoldoende stemmen heeft voor een directe zege. Daarom moeten de Zimbabwanen op 27 juni nog een keer naar de stembus. Volgens oppositiepartij MDC is er geknoeid met de uitslagen. Een terugblik. - Foto’s ANP/EPA.
”No more Mugabe” staat er op de muur gekalkt. Geen Mugabe meer. Veel inwoners van Zimbabwe zijn de dictator zat. Hij is al 28 jaar aan de macht. Maar de president zal niet zo maar het veld ruimen.
Aanhangers van president Mugabe maken zich schuldig aan intimidatie en geweld. Ze willen dat alle Zimbabwanen op Mugabe stemmen. Wie dat niet doet, wordt in elkaar geslagen. Of erger, vermoord. Daarom vluchten honderden mensen naar veilige plaatsen, zoals de Zuid Afrikaanse ambassade in de hoofdstad Harare.
Het geweld tegen de aanhangers van de oppositiepartij MDC neemt toe. Dit driejarige jongentje zou klappen hebben gekregen van regeringssoldaten.
Tijdens een persconferentie maakt Morgan Tsvangirai bekend niet mee te doen met de tweede ronde van de presidentsverkiezingen. Volgens hem kunnen die verkiezingen niet vrij en eerlijk verlopen. Het terugtrekken van Tsvangirai betekent dat de huidige president Mugabe de enige kandidaat is. Veel keus hebben Zimbabwanen dus niet als ze op 27 juni naar de stembus gaan.
President Mugabe begroet vol zelfvertrouwen zijn aanhangers tijdens een campagnebijeenkomst in Chitungwiza.
Ook al is Mugabe de enige kandidaat, hij eist wel dat alle Zimbabwanen op hem stemmen. Iedereen die stemt, moet z’n vinger in de rode verf dopen. Zo wordt gecontroleerd of je al gestemd hebt. Voor wie dat niet doet, zwaait er wat.
Lange rijen voor de stembureaus. Terwijl de Zimbabwanen naar de stembus gaan, zit oppositieleider Tsvangirai op de Nederlandse ambassade in Harare. Daar is hij naar toe gevlucht, uit angst voor arrestatie.
President Mugabe gaat zelf ook stemmen, samen met zijn vrouw.
Nieuwsgierig bekijken deze mensen de voorlopige uitslag van de verkiezingen bij een stembureau in Harare. Eigenlijk zijn de verkiezingen een schijnvertoning: Mugabe is immers de enige kandidaat.
Twee dagen na de verkiezingen wordt Robert Mugabe voor een periode van vijf jaar ingezworen als de nieuwe president van Zimbabwe. De kritiek vanuit andere landen groeit, maar daar trekt Mugabe zich weinig van aan.
Veiligheidsmensen escorteren Mugabe langs journalisten tijdens de top van de Afrikaanse Unie in de Egyptische plaats Sharm el-Sheikh, op 30 juni. Internationale politici riepen op om de verkiezingen in Zimbabwe ongeldig te verklaren en een overgangsregering in te stellen.
Mugabe voelt niets voor een overgangsregering. Zijn woordvoerder vertelde in Egypte dat zijn regering een ‘Zimbabwaanse oplossing’ zoekt voor de problemen.
De politieke crisis maakt de Zimbabwanen intussen niet gelukkiger. Mugabe voert al jaren een wanbeleid. Zimbabwe is daardoor het land met de hoogste geldontwaarding ter wereld. Wie een brood wil kopen, heeft aan een volle portemonnee niet genoeg. Wie nog zo rijk is dat hij met zijn gezin uit eten kan gaan, heeft letterlijk een kruiwagen met geld nodig.
