Sawadee kha!, oftewel hallo! Hier sta ik dan in het Aziatische Thailand. Een 1,80 meter lange Hollandse meid (23) met groen/blauwe ogen. En daardoor een vreemde verschijning tussen de kleine Thaise mensen met bruine kijkers. Drie maanden mag ik wonen in wat wel het land van de glimlach wordt genoemd. Ik wil een maand rondreizen, maar eerst ga ik twee maanden als vrijwilliger werken bij een christelijke organisatie.

Het vrijwilligerswerk doe ik bij het christelijke internaat CPS Dormitory. Dat is gevestigd in Baan Farm: een klein dorpje vlakbij de stad Chiang Rai, in het Noorden van Thailand. In dit internaat wonen 150 kinderen van 6 tot en met 17 jaar. Hun ouders wonen in de bergen. Maar omdat daar bijna geen scholen zijn, is hun ‘thuis’ tijdens de schoolperiode CPS Dormitory.

Het internaat wordt geleid door het zendelingsechtpaar Chris en Esther Hoagland. Chris is een Amerikaan, Esther komt uit Nederland. Samen met hun twee kinderen Joshua (5) en Jasmine (2) wonen ze bij het internaat.

Mijn ‘thuis’ staat naast het huis van de familie Hoagland. Hier woon ik samen met Be (19) en Fai (16); Thaise oud-leerlingen van CPS Dormitory waar Chris en Esther voor zorgen terwijl ze een beroepsopleiding in de stad volgen.

Wat kan ik als een beginnend journalist, die geen woord Thais spreekt, voor deze kinderen betekenen?

Gelukkig een heleboel. Zo help ik in het naastgelegen schoolgebouw met de Engelse les.

Ik mag elke dinsdagavond onder mijn klamboe kruipen op de slaapzaal van de oudere meisjes. Gelukkig keten ze nooit en kan ik dus heerlijk slapen.

Twee keer per week help ik om half zes in de ochtend in de keuken om het ontbijt voor de kinderen klaar te maken. Dat betekent dat ik met de slaap nog in mijn ogen bijvoorbeeld boontjes dop of knoflook pel.

Thaise mensen eten driemaal daags rijst. Dus ook om zeven uur ’s ochtends. Mijn maag protesteert als ik zo vroeg rijst eet en daarom schep ik het alleen voor ze op. Eenmaal in mijn eigen huisje smeer ik een boterham met jam.

Ook help ik met de voorbereidingen van de zondagschool, de Bijbelstudie op woensdagavond en ik lees iedere dag met een groep meisjes uit de Bijbel. Zij uit de Thaise vertaling, ik uiteraard uit mijn Nederlandse Bijbel.

De kinderen begrijpen me vaak niet en kijken mij dan met grote vragende ogen aan. Maar ik ben ervan overtuigd dat God door mij heen kan werken. Alleen al door er als christen te zijn.

Gelukkig verstaat God alle talen en kunnen we wel tegelijk met Hem praten. Binnenkort meer Thaise avonturen op Yord. Sawadee kha!