Petra Jongeneel -  2 apr 2005 07:41 - Gewijzigd: 2 apr 2005 07:41

Film confronteert jonge criminelen met slachtoffer

UTRECHT - Jonge criminelen in justitiële inrichting De Heuvelrug krijgen binnenkort een film te zien waarin een slachtoffer van geweld zijn persoonlijk verhaal doet. „Als daders zich kunnen inleven in een slachtoffer, voorkomt dat herhaling van verkeerd gedrag.”

De 15-jarige Rienke van Schoonhoven van het Ichthus College in Veenendaal hoeft niet lang na te denken over de vraag hoe criminaliteit onder jongeren moet worden aangepakt. „De politie moet zwaardere straffen uitdelen. De criminaliteit lijkt alleen maar toe te nemen. Jongeren beroven oude mensen en vernielen bushokjes. Dat moet stoppen.”

Haar evenoude klasgenoot Pim Schipper denkt er net zo over. „Het gebeurt steeds vaker dat gasten van een jaar of zestien oude vrouwtjes lastigvallen.”

De oplossing ligt volgens beiden in een passende werkstraf. Pim: „Laat die jongeren maar werken in een bejaardenhuis. Dan kunnen ze zien welke mensen ze lastigvallen.” Rienke vult aan: „Ze moeten zo lang werken dat ze geen tijd meer hebben om mensen lastig te vallen of vernielingen aan te richten.”

Jeugdinrichtingen besteden nauwelijks of geen aandacht aan het misdrijf dat jeugdige criminelen hebben begaan. Ze proberen hun wel sociale vaardigheden bij te brengen, maar spreken niet meer over wat ze hebben uitgespookt.

Volgens Pim moet het gepleegde misdrijf juist wel aan de orde komen. „Criminelen moeten met hun neus op de feiten worden gedrukt. Ze moeten beseffen wat ze precies fout hebben gedaan.” Daarnaast moeten volgens hem ook de gevolgen voor het slachtoffer worden belicht. „Het verhaal van een slachtoffer kan een schuldgevoel bij de dader oproepen.”

Hoogleraar De Winter, die deze week sprak op een congres over jeugdcriminaliteit, heeft een methode ontwikkeld om jonge criminelen inlevingsvermogen, oftewel empathie, met het slachtoffer bij te brengen. Juist dat inlevingsvermogen moet herhaling voorkomen. De ingesloten jeugd ziet onder meer een film over een slachtoffer en zijn beleving.

Rienke kan zich in deze aanpak vinden. „Het is goed dat daders de gevolgen van hun daad horen. Maar het zou nog mooier zijn als dat niet in een film, maar persoonlijk werd gedaan. Dan heeft de dader ook gelijk de mogelijkheid zijn excuses aan het slachtoffer aan te bieden.”

Dit artikel komt van Magneet.