Petra Jongeneel - 26 mrt 2005 08:49 - Gewijzigd: 26 mrt 2005 08:49

Praten over principes

Simone: Een regel als ”geen make-up” werkt niet

ROTTERDAM - „Dat meiden op school geen broeken mogen dragen, oké. Maar ik kan echt medelijden hebben met jongens die zomers met lange broeken door het gebouw slenteren.” Luid applaus klinkt, vooral van de jongens. Ze zijn het duidelijk met de opmerking van hun medestudente eens.

In discussie.

Korte rokken, broeken, make-up, Sp!ts en Metro, internet en taalgebruik. Deze onderwerpen stonden deze week centraal tijdens de themadag ”Principieel & professioneel” van het Hoornbeeck College in Rotterdam. Het was de eerste keer dat studenten economie, zorg en welzijn zich op de verschillende locaties over hetzelfde onderwerp bogen.

Voor je principe uitkomen begint al jong, zo laat evangelist H. Bor uit Gent de leerlingen van de sector economie weten. „Ik heb als gevangenisprediker een drugsverslaafde ontmoet die voor geld zijn moeder om zeep hielp. Terugdenkend kon de jongen precies aanwijzen wanneer zijn slechte gedrag begon: toen hij zijn eerste sigaret opstak, op jonge leeftijd. Op dat moment had hij de keus moeten maken: ik kies voor het een en tegen het ander, ofwel, voor een gezond leven en tegen een sigaret.”

Het uitkomen voor je principes wordt er niet eenvoudiger op. Bor: „Het is zo makkelijk even een door een vriend aangeraden site te bezoeken. En wat te doen als je straks tv kunt kijken op je mobieltje?”

Sp!ts
„Zijn we niet zelf verantwoordelijk voor ons mediagebruik en onze kledingkeuze?” wil een economiestudent weten. Gastspreker J. P. Tanis, werkzaam bij een niet-christelijke werkgeversorganisatie, is daar duidelijk in. „Natuurlijk weten we met z’n allen wat wel en wat niet mag. Maar we onderschatten de invloed van de duivel en de samenleving. Het is belangrijk dat je je van deze gevaren bewust bent. Ook als je Sp!ts of Metro leest, want daar staan veel dingen in die haaks op de Bijbel staan, zoals bijvoorbeeld sport en de visie op seksualiteit.”

„Maar dan kun je je wel helemaal van de wereld afhouden, dan kun je niks meer lezen”, reageert een verontwaardigde Maurice. „Nee”, antwoordt Tanis, „als je maar bewust bent van wat je leest. Dan zul je soms keuzes moeten maken, bladzijden moeten omslaan of besluiten zulke krantjes niet meer te lezen.”

Het dragen van een broek is ook een hot item in de discussie. Simone: „Soms vraag ik me af waar het om draait in het leven. Er ligt zo veel nadruk op het uiterlijk.” Ook Liesbeth kan daar over meepraten: Ik heb vriendinnen mét broek die evangeliseren. Volgens mij doen zij het heel wat beter dan wij. Moeten we hen dan zomaar veroordelen?”

Bor: „Ik veroordeel ze niet. Wél gaat het om christelijke eenvoud en om het verschil tussen man en vrouw.” „Ik denk dat God ons neemt zoals we zijn, met broek of met rok”, reageert een meisje.

Make-up
Docent A. M. Neele vraagt de leerlingen te reageren op een stelling: De school moet regels heel concreet formuleren. Simone: „Dan moeten die regels wel haalbaar zijn. Een regel als ”geen make-up” werkt natuurlijk niet.” Maartje heeft een ander idee. „Geen enkele leerling is een kopie van de ouders. Laat scholieren daarom zelf de inschrijfformulieren voor school invullen. Dan weet je in elk geval of de leerling zelf achter de regels van de school staat.”

Eén punt is in de discussie duidelijk: Niet-christenen hebben haarfijn door waarom christenen dingen doen of laten. Tanis: „Zij kijken heel kritisch of christenen hun afspraken nakomen, meedoen met roddelen, apparatuur van de baas gebruiken voor privé-doeleinden en of je met de ander meeleeft.”