Borderschool
Hello everybody!
Wel eens een ”borderschool” bezocht? Ik inmiddels wel. Een broer van de familie waar ik tijdelijk woon, is de eigenaar van zo’n school. Omdat er een verjaardag was, waren wij ook uitgenodigd. Aangezien de borderschool aan hun huis vast zit, kon ik daar gelijk een kijkje nemen.
Daar zag ik dan zaterdagavond allemaal kinderen rondhuppelen, strak in uniform. Jongens en meisjes waren keurig gescheiden. Waag het dan ook niet om als meisje naar boven te komen, want daar wonen de jongens.
O wee, als ze elkaar op de slaapkamers bezoeken. Daar is goed over nagedacht. Zodra er ’s nachts een deur wordt geopend, gaat het alarm af.
Daar er een verjaardag was, kregen ook de kindertjes een traktatie: Allemaal een stukje taart. Ik dacht: Daar ren ik maar snel achteraan, want ik wil die kinderen ook wel even zien.
De bel werd geluid en daar kwamen de heertjes de trap af rennen, keurig achter elkaar. Ook de meisjes kwamen in uniform uit hun kamers rennen en daar stonden ze allemaal, netjes in de rij.
De jongenskamers waren voor mij echt verboden toegang, maar ik mocht wel even in de meisjeskamers kijken. Dat was allemaal erg hutje bij mutje... Het was ontzettend leuk om dit een keertje te zien.
Inmiddels ben ik van klas verwisseld en ook daar heb ik geen spijt van. Nu heb ik geen kleuterklas meer, maar groep 8. Deze kinderen weten wel wat humor is. Ze begrijpen veel meer en dat miste ik soms een beetje bij kleuters.
Maar ja, zo zijn er gewoon verschillen. Je neemt tenslotte geen kind uit groep 8 op schoot. Af en toe is het ook de bedoeling dat ik les geef. Laatst moest ik een vertelling houden. Oeps: hoe krijg je oooooit twintig minuten in het Engels volgepraat? Het bleek allemaal mee te vallen. Ik bleek uiteindelijk 45 minuten aan het woord te zijn geweest. Na afloop bleek dat de ”pupils” het goed begrepen hadden en ik kreeg een warm applaus voor m’n vertelling.
Er zijn nog geen reacties geplaatst.