De prins en zijn vrinden
Prins Bernhard was loyaal voor zijn vrienden. Wie eenmaal een vriend was, was dat voor het leven. De sjah van Iran bijvoorbeeld. Toen de ayatollahs in 1979 de sjah verdreven hadden en hij -internationaal verguisd- een jaar later op sterven lag in Caďro, zocht Bernhard hem op, schrijft de keizerin van Perzië in haar memoires.
De sjah was met zijn echtgenote Farah Diba ook een van de vele vorstelijke gasten bij de viering van de zilveren bruiloft van Bernhard en Juliana in 1962.
Bernhards grote vriend was testpiloot Gerben Sonderman van Fokker. Sonderman kwam om het leven bij testvlucht jaren vijftig. Walter Bedell Smith, strijdmakker uit de Tweede Wereldoorlog en de latere oprichter van de inlichtingendienst CIA had eveneens een bijzondere plaats in Bernhards hart.
Maar Bernhard noemde generaal Montgomery ooit zijn boezemvijand. Het is geen geheim dat Bernhard de veel te trage bevrijding en de hongerwinter in de Randstand mede toeschreef aan het feit dat de generaal in september 1944 de landing bij Arnhem „verknald had” (Elsevier 1985). Overigens had Montgomery op zijn beurt niet zo veel op met de prins.
Sefton Delmer, 1904-1979, was eveneens close met Bernhard. Deze Britse journalist was al in de jaren dertig bevriend met de prins. Hij wist in een vroeg stadium van Bernhards verloving met Juliana en was aanwezig bij de voltrekking van het huwelijk. Na de Tweede Wereldoorlog werkte Delmer als journalist bij de Daily Express. Net als Delmer was Bernhard fel antibolsjewist. In 1965 schreef hij het boek ”Mijn vriend, de prins”, want de vriendschap tussen de twee werd na de Tweede Wereldoorlog alleen maar hechter.
In 1956 speelde Delmer een prominente rol door de Greet Hofmans-affaire publiek te maken. Der Spiegel maakte als eerste medium gewag van een paleiscrisis in Nederland (Delmer was adviseur van Der Spiegel).
„Ik heb in Baarn gesproken met een gebedsgenezeres. Een vermoeide oude vrijster van 61. Ze is Nederlands grootste en geheime politieke probleem”, schreef Delmer in brieven die omroep de AVRO in 2003 heeft gevonden in het archief van de inmiddels overleden Delmer op de zolder van een oude paardenstal in Engeland.
Toen de Koningin haar contacten met Hofmans moest verbreken, kwam de Daily Express met de primeur van Bernhards overwinning op Soestdijk. Er bleven overigens altijd vraagtekens rond de hoedanigheid van Delmer (was hij een KGB-mol?). Twee jaar na de Hofmans-affaire bedankte de prins Delmer voor zijn hulp. „Ik sta voor eeuwig bij je in het krijt voor je goedheid, je begrip en je hulp. Ik weet niet hoe ik het kan tonen, maar het zit diep in mijn hart.”
Prins Bernhard was bevriend met de groten der aarde. En daarover maakte dr. Ernst Heldring, mentor van de prins, zich na de prinselijke intrede in Nederland grote zorgen. Hij uitte zich misnoegd over de neiging van de prins zich met verkeerde vrienden in te laten. Duitse snobs, Amerikaanse en Engelse nieuwe rijken en Oostenrijkse adellijke klaplopers, stelde hij knorrig vast.
Er zijn nog geen reacties geplaatst.