Gerard Vroegindeweij - 15 dec 2009 10:09 - Gewijzigd: 15 dec 2009 10:09

Van der Vlies gaat boeken uitdelen

DEN HAAG – SGP-fractievoorzitter Van der Vlies gaat morgen boeken uitdelen. Nee, niet zijn eigen dagboek ”Elke dag van de partij” dat enkele maanden geleden uitkwam, maar boeken van een ANP-journalist over de gang van zaken op het Binnenhof.

Fons Kockelmans was jaren parlementair journalist bij het Algemeen Nederlands Persbureau en heeft ter gelegenheid van zijn afscheid een laagdrempelig boekje geschreven over het Binnenhof, getiteld ”De Haagse werkelijkheid”. Van der Vlies krijgt morgen het eerste exemplaar aangeboden van uitgeverij Compaan.

De SGP-voorman, die nestor van de Kamer is, ergert zich al jaren aan de geringe kennis van staatsrecht en parlementaire geschiedenis bij Kamerleden en parlementaire journalisten. Met een knipoog heeft hij eens gezegd dat Kamerleden en Haagse journalisten eigenlijk examen zouden moeten doen voor ze met hun werk beginnen.

Een boekje lezen is wel het minste dat aankomende Binnenhofbewoners kunnen doen, vindt Van der Vlies. „Kennis van het verleden is een goed medicijn tegen overdrijving, overijling en overschatting”, aldus het langst zittende Kamerlid.

Van der Vlies.

Uitgeverij Compaan stelt morgen 200 exemplaren van ”De Haagse werkelijkheid” beschikbaar aan de SGP’er. Dan kan hij het boekje uitdelen om zo zijn doel te bereiken.

„Ik ga ze niet persoonlijk overhandigen, hoor”, zegt Van der Vlies bijna verontschuldigend. „De boeken worden in de postvakken van Kamerleden en redacties gelegd, met daarbij een begeleidend schrijven van mij namens de uitgever.”

Van der Vlies weet zonder verder nadenken twee voorbeelden te noemen waaruit beschamende onkunde van zijn collega’s bleek over de gang van zaken op het Binnenhof. „Onlangs, tijdens een debat over de DSB-bank vroeg een collega aan minister Bos van Financiën wat hij zou vinden van een parlementair onderzoek naar de gang van zaken rond de ondergang van de bank. Dat kan natuurlijk niet. De regering heeft niets te zeggen over parlementaire onderzoeken, daar gaat de Kamer zelf over.”

Van der Vlies’ haren rezen ook ten berge van een collega die bij de ratificatie van een internationaal verdrag met een amendement kwam om de tekst te wijzigen: „Dat kan helemaal niet. Een verdrag keur je goed of niet goed; daar kan de Kamer geen komma aan veranderen.”