Geplaatst:27 nov 2009 15:05 - Gewijzigd: 27 nov 2009 15:05

Melissa slaapt niet meer op straat

Lange tijd zwierf ze van het ene adres naar het andere. Nergens vond ze rust, nergens voelde ze zich veilig. Soms sliep ze op straat. Sinds augustus heeft ze een kamer in Pension Maaszicht in Rotterdam, een huis voor dak- en thuisloze jongeren. Met veel plezier loopt ze stage in een restaurant. Melissa (19): „Ik moet de kansen pakken die ik krijg.”

„Mijn moeder was er nooit voor ons, mijn vader was altijd druk met werk.”

Melissa groeide op in een gezin met twaalf kinderen, op een woonwagenkamp.Na een periode van omzwervingen kwam ze via een vriend bij Pension Maaszicht terecht. „Het ligt niet in mijn aard hulp te vragen. Ik los mijn problemen liever zelf op. Maar mijn vriend vond dat ik hulp moest zoeken.”

Berooid klopte ze bij het pension aan. „Ik kwam binnen met een T-shirt, een legging, trainingsbroek en slippers. Dat is alles wat ik had. Hier heb ik weer wat kleren gekregen. Ze zijn niet echt van deze tijd, maar het is beter dan niets.”

Melissa is blij dat ze in het pension een eenpersoonskamer met een bed, bureau en wasbak heeft, maar zit zeker geen 24 uur per dag binnen. „Als ik hier de hele tijd blijf, ga ik chillen. Dan bereik ik niets. Ik moet de kansen pakken die ik krijg.”

Drie avonden per week loopt ze stage in de keuken van brasserie-restaurant Millers. „Ik leer er veel en werk er met plezier. Het is een nieuwe passie voor me. Ik hoop dat ik later werk kan vinden in de horeca.”

Ze is gemotiveerd voor de horecacursus sociale hygiëne, die ze naast haar stage volgt. Intussen leidt ze noodgedwongen een sober bestaan. „Ik krijg van de leiding 10 euro per week, als m’n kamer schoon is.”

Melissa verwacht dat ze nog een aantal maanden in Maaszicht moet blijven voordat ze op eigen benen kan staan. De schaduwzijden van het pension­leven neemt ze voor lief. „Het is hier niet altijd rozengeur en maneschijn, maar ik heb een warme plek en krijg eten. Als ik nu weer op straat zou staan, zou ik binnen twee weken terugvallen in m’n oude leven.”

Het uitgebreide verhaal van Melissa verschijnt vandaag in het katern Mensen. Daarin lees je ook de verhalen van Richard en Mitchel, die tot voor kort ook in Pension Maaszicht woonden. Je kunt hier het artikel digitaal lezen.