Magneetredactie - 20 nov 2009 14:49 - Gewijzigd: 20 nov 2009 14:49

Verliefd op een loverboy

Verliefd zijn is leuk. Behalve als je als meisje op een foute jongen valt. Een loverboy bijvoorbeeld. Het overkwam Renate.

Net vijftien was ze. Renate ontmoette Patrick op een verjaardag. Ze raakte tot over haar oren verliefd. „Ik vond dat hij er leuk uitzag en was onder de indruk van zijn manier van praten. Hij was 23, dat vond ik stoer.

De eerste maanden ging het eigenlijk heel goed tussen ons en deden we leuke dingen samen. Na een poosje begon hij zich anders te gedragen en werd hij soms plotseling heel kwaad op me. Het kwam voor dat we hand in hand op straat liepen en hij me ineens wegduwde en als een gek tegen me begon te schreeuwen.

Ik zat op school en woonde bij mijn ouders. Ik trok me niks meer van hen aan. Patrick vertelde me dat ik niet naar mijn ouders moest luisteren. Mijn ouders begonnen zich grote zorgen te maken toen ze van de politie te horen kregen dat Patrick bekendstond als pooier en verkrachter. Zolang ik er zelf voor koos om bij Patrick te zijn, stond de politie echter machteloos.

Bedreigen

Op een dag zette hij me in een auto en reed me naar een huis waar een escortservice bleek te zitten. Daar konden mannen prostituees inhuren voor seks. Toen begreep ik dat er iets niet klopte en ik begon te huilen. Ik rende naar buiten, maar daar wachtte Patrick me op en begon heel lief tegen me te praten. Hij zei dat ik zo mooi was en dat hij wilde dat ik het voor hem deed. Hij zei zulke lieve dingen tegen me dat ik hem wel moest geloven.

Net als de vorige keer vertelde hij me dat hij wilde dat ik voor geld seks met andere mannen zou hebben. Hij bedreigde me, zei dat hij me zou slaan als ik weigerde en werd heel boos. Misschien is het voor anderen onbegrijpelijk en vinden ze me maar dom dat ik hierin ben getrapt, maar wat kon ik doen? Hij bedreigde me met van alles en nog wat. Als ik het zou uitmaken, zou hij me weten te vinden en me kapotmaken. Hij zei dat hij mijn broertje zou vermoorden, mijn familie wat zou aandoen en ons huis in brand zou steken. Hij wist waar ik woonde. Daarom kon ik niets doen.

De volgende morgen werd ik gebeld door een lerares van mijn school. Mijn ouders hadden kennelijk verteld dat ik die nacht niet was thuisgekomen. Ze vroeg me waar ik was, maar ik kon niet veel zeggen omdat Patrick meeluisterde.

Redding

Kennelijk begreep ze toch wat er gaande was, want daarna heeft ze de politie gebeld. Vanaf dat moment kreeg ik continu telefoontjes van de politie en dat was mijn redding. Patrick zag het helemaal niet zitten dat de politie erbij betrokken was en besloot me naar huis te brengen. Een paar dagen later zou hij me dan weer komen ophalen.

Thuis kon ik alleen nog maar huilen en mijn ouders huilden met me mee. Ik hoefde hun niet te vertellen wat er gebeurd was, ze wisten het al. De politie had hun gezegd dat ze mij misschien nooit meer terug zouden zien omdat ik naar het buitenland gebracht kon zijn.

Ik wilde helemaal niet praten over wat er gebeurd was. Ik schaamde me enorm. Later heb ik het er nog wel met mijn ouders over gehad, maar het meeste weten ze toch via de politie en een vriendin. Sommige dingen durfde ik gewoon niet zelf aan hen te vertellen.

Kort daarna ben ik bij Asja beland, een opvangvoorziening voor jonge meiden zoals ik die slachtoffer zijn van loverboys. Dat was beter omdat Patrick gevaarlijk was en hij was op zoek naar mij. Bovendien zou ik daar leren om beter voor mezelf op te komen.

Momenteel woon ik thuis en ga ik weer naar school. Het contact met mijn ouders is beter geworden.

Ik weet nu wat loverboys zijn en herken hen direct. Het is hen vooral om jonge, onzekere meisjes te doen, want die durven toch nergens nee op te zeggen.

De naam van Renate is gefingeerd. De persoon op de foto heeft geen relatie tot het artikel.

Dit is het tweede en laatste deel in een serie over loverboys.

nvt

nvt