Corine Bruggink - 30 okt 2009 21:30 - Gewijzigd: 30 okt 2009 21:30

Overleven in Uganda

Het levensverhaal van Joseph, een Afrikaanse leeftijdsgenoot, ontroerde hen. „Hij is wees, besmet met hiv en verstoten door zijn familie.” Jesse Haasnoot (15) uit Ede en Lieke Alblas (15) uit Waddinxveen bezochten hiv- en aidsprojecten van World Vision in het Afrikaanse land Uganda.

Een week lang dompelden de jongelui zich onder in het Afrikaanse leven. Maandag keerden ze terug. De christelijke hulporganisatie World Vision nodigde hen samen met acht leeftijdsgenoten uit om hiv- en aidsprojecten te bezoeken.

Helemaal onbekend met het Afrikaanse continent was Jesse niet. Van zijn tweede tot zijn elfde jaar woonde hij in Ethiopië. Zijn vader werkte er als Bijbelvertaler voor de zendingsorganisatie Wycliffe. „Alsof ik thuiskwam, zo voelde het toen we landden.”

Jesse (linksachter) en Lieke (middenachter).

Een overvol programma volgt. Het tiental bezoekt ziekenhuizen, scholen en aidspatiënten. Ugandese jongeren vertellen over hun dagelijkse strijd tegen hiv en aids. Vooral die gesprekken zijn Jesse en Lieke bijgebleven.

Lieke: „In Gulu ontmoetten we Joseph. Nog maar 15, besmet met hiv. Zijn ouders waren onlangs aan aids overleden en hij moest nu voor zijn broertjes en zusjes zorgen. Hij wist niet hoe lang hij het vol kon houden. „Ik vertrouw op God, alleen door Hem kan ik verder leven”, zei hij. Dat moment zal ik nooit vergeten.”

Jesse: „Hoe ik me voelde? Hulpeloos. Machteloos. Daar sta je dan als westerse jongere die alles heeft wat z’n hartje begeert. Ik voelde me beschaamd en verwend. Je ziet met eigen ogen hoe leeftijdsgenoten moeten vechten om in hun levensonderhoud te voorzien. Op dat moment konden we niet echt wat voor hen betekenen. Dat vond ik moeilijk.”

De jonge ambassadeurs zijn onder de indruk van alle ontmoetingen. „We werden met onze neus op de feiten gedrukt. De directe confrontatie met zo veel pijn en verdriet had een behoorlijke impact op onze groep”, herinnert Lieke zich. „Op dat moment ervaar je sterk dat er wat moet gebeuren. Heel simpel: er is geld nodig, veel geld.”

Jesse: „We houden de komende maanden presentaties en zullen scholen bezoeken. Iedereen moet zich bewust worden van de armoede, honger en nood in Uganda. Maar, naast veel hopeloosheid hebben we gelukkig ook mooie resultaten gezien. Met hulp van World Vision kunnen mensen een beroep uitoefenen en een inkomen verdienen. Behalve nood is er ook hoop.”