Henrieke van den Brink - 16 okt 2009 15:23 - Gewijzigd: 16 okt 2009 15:23

COLUMN: Ietsje anders

Ik weet nog goed dat ik voor mijn koffer zat, met m’n handen in m’n haar. Ik had vaak gehoord dat in India „alles anders” is. Maar wat zal er bijvoorbeeld anders zijn aan de bedden? En wat is er anders aan tandenpoetsen? Zal ik tien tandenborstels meenemen? En wat zal er nog meer nodig zijn omdat het anders is? Wat is inpakken moeilijk als je naar een onbekende plaats gaat.

Toen ik hier kwam bleek inderdaad dat alles net ietsje anders was dan thuis. Het slapen bijvoorbeeld. Dat doe je niet ieder in een eigen kamer en bed, maar als je een kamer hebt met drie bedden, dan slaap je daar gewoonlijk met zo’n zes tot acht mensen.

Anderen slapen op de grond; dat is nog fijn ook, want de grond is lekker koel. Bovendien hoef je niet van je bed af als je midden in de nacht wilt bidden.

Toen ik tandenborstels en tandpasta bij de wasbak zag staan, was ik helemaal blij. Ik had iets ontdekt wat hetzelfde was, dacht ik. Er stond alleen nóg wat in het tandenborstelbakje. Een ijzeren gebogen staafje. Op een keer zag ik iemand ermee bezig en toen begreep ik dat gekke ding. Het is om de tong te schrapen na het poetsen van de tanden.

Er was ook iets wat ik niet mee had genomen en toch wel handig was geweest: luizenshampoo. Als 75 kinderen bij elkaar wonen, krijg je al gauw luizen. Maar van luizenshampoo hebben ze hier nog nooit gehoord. En luizen kun je er toch gewoon bij elkaar uitplukken en ondertussen gezellig kletsen? Kun je een betere ontspanning bedenken? Als je het dagelijks doet, word je er behoorlijk goed in en het voelt heerlijk. Als een soort hoofdmassage. Ideaal toch?

Henrieke van den Brink (19) schrijft in de maanden oktober tot en met december over haar belevenissen in India.