Jan Mark ten Hove - 25 sep 2009 14:08 - Gewijzigd: 25 sep 2009 14:08

Zes maanden zonder broer

KRIMPEN A/D IJSSEL – Twee weken geleden sneuvelden twee Nederlandse militairen in Uruzgan. De missie is niet zonder gevaar. Dat beseft ook Martha de Frel. Haar broer is sinds de zomervakantie uitgezonden naar Afghanistan.

Het is zaterdag 25 juli als het gezin De Frel terugkomt van twee weken vakantie in het Franse Languedoc. Een vreemd thuiskomen. Een dag eerder pakte hun zoon Koos het vliegtuig naar Afghanistan om daar als militair te helpen bij de wederopbouw van de provincie Uruzgan. „De omstandigheden waarin Koos leeft zijn niet meteen gevaarlijk”, vertelt zijn 14-jarige zusje Martha. „Hij blijft veel binnen de poorten van het kamp.”

Koos werkt in de Hollandse legerbasis te Deh Rawood aan de drinkwaterinstallatie. Ook helpt hij af en toe de koks in de keuken. Een technische, ondersteunende functie. „Gelukkig hoeft hij er niet opuit om bermbommen onschadelijk te maken.”

Contact
Het is de eerste uitzending van de jonge soldaat naar Afghanistan. „En hopelijk de enige”, lacht Martha. Broer en zus hebben, ondanks hun zeven jaren verschil in leeftijd, een goede band. „We gingen regelmatig als broers en zussen een avondje naar het strand. Bovendien is Koos, als hij thuis is, duidelijk aanwezig.”

Bellen en sms’en vanuit Uruzgan gaat moeilijk, in kritieke situaties worden de verbindingen zelfs verbroken. Mailen en brieven sturen is wel mogelijk. „Zolang je niks hoort, zal het wel goed gaan.” Wat wel kan is bidden; dagelijks bidt het gezin voor de bewaring van Koos.

Als Koos naar Nederland belt, doet hij dat meestal op zondagmiddag. Iedereen is op dat moment thuis en kan hem dan even aan de lijn krijgen. De route andersom, even vanuit Nederland een belletje naar Koos plegen, blijkt niet mogelijk te zijn.

Nieuws
„Vanuit Nederland is het lastig om in te schatten wat er in Afghanistan gebeurt”, vertelt Martha. „Soms kijk ik naar het NOS Journaal. Er schijnt nu een discussie te zijn of de troepen blijven of weggaan in de zomer van 2010.”

Om iets te weten over het leven in Uruzgan heeft ze de verfilming van de populaire roman ”De vliegeraar” gekeken, een boek van de Afghaanse schrijver Khaled Hosseini. Over terroristen hoort ze haar broer nooit praten. „Ik denk dat hij dat niet mag van Defensie.”

 

Helemaal onbekend met Uruzgan is ze niet. In februari 2007 werd neef Wim uitgezonden naar deze regio. Daardoor werd er in de maanden voorafgaand aan de missie van Koos nogal eens bijgepraat in huize De Frel.

Kerst
Rond de kerstdagen hoopt Koos weer thuis te komen. Hij heeft er dan twintig weken Afghanistan opzitten.

Martha: „Vrienden en kennissen vragen vaak hoe het met Koos gaat. Veel mensen leven mee.” Ook op school en in de kerk krijgt ze veel reacties op de uitzending van haar broer.

Dat ervoer ze vooral twee weken geleden. Twee Nederlandse militairen kwamen om het leven bij het onschadelijk maken van bermbommen. Koos kende een van hen, de 26-jarige Kevin van de Rijdt. „Op zo’n moment voel je dat mijn broer niet zonder gevaar is.”