Corine Bruggink - 11 sep 2009 10:41 - Gewijzigd: 11 sep 2009 10:41

„Sjors wilde per se met zijn kop in mijn nek slapen”

SLIEDRECHT – Een kat of hond als huisdier; Anneke Bons (17) uit Sliedrecht kan zich er niets bij voorstellen. Haar huisdieren variëren van merels en kauwen tot ganzen en eenden. Het bijzonderste? Sjors, een zwaan. „Alsof ik zijn moeder was.”

Sjors, één dag oud.

Als klein meisje ontfermde Anneke zich al over kwetsbare dieren. Zieke eendjes werden door haar vertroeteld en verzorgd. Tot ze weer op eigen poten stonden. „Mensen brachten verstoten beestjes bij me. Geweldig.”

Met name watervogels hebben haar hart. Nadat Anneke een bruine gans –Goofy– heeft grootgebracht, is het tijd voor haar droom: een zwaan opvoeden. „Een vriend van me nam een zwanenei voor me mee uit de polder. Dat legde ik in de broedmachine.”

Het liefst ligt hij bij Anneke te slapen.

In mei kruipt Sjors uit het ei. Anneke is verkocht. Met kruiken houdt ze hem warm. „Zo klein als-ie was, waggelde hij achter me aan door het huis. Hij was zo blij als we hem in de wasbak van het aanrecht lieten zwemmen. En als hij moe was, wilde hij per se met zijn kop in mijn nek slapen. Net een baby.”

Sjors is aanhankelijk. Maar hij wordt ook groter. Hij verhuist van de woonkamer naar de tuin achter het huis. En van de tuin naar de sloot aan de weg. Vanuit haar slaapkamer houdt Anneke hem in de gaten. „Sjors probeerde mij elke keer weer op te zoeken. Regelmatig waggelde hij de weg op. Dat werd gevaarlijk.”

Anneke en Sjors: een onafscheidelijk duo.

Anneke neemt een besluit. Sjors moet terug. Terug naar de plek waar hij hoort. „Ik moest wel. Ook al deed het me pijn. Het zou egoïstisch zijn als ik Sjors voor mezelf wilde houden. Als zwanen groter worden, zoeken ze een maatje. Die blijven ze hun leven lang trouw.”

Met de zwaan op haar fiets koerst Anneke richting polder. „Thuis had ik al afscheid van hem genomen. Het was even kroelen en toen ben ik weggelopen. Een dag later was hij onvindbaar. Dat vond ik een goed teken; hij is vast met andere zwanen verder getrokken.”

De dag dat Sjors naar de polder moet.

Voorlopig onderneemt Anneke geen actie om opnieuw een zwaan groot te brengen. „Misschien volgend jaar weer een gans. Die zijn iets minder eenkennig dan zwanen.” Een leven zonder dieren kan de Sliedrechtse zich niet voorstellen. „Ik hecht me sterk aan dieren. Andersom geeft een dier veel liefde terug.”