Geplaatst:11 jun 2009 15:44 - Gewijzigd: 11 jun 2009 15:44

Jongeren en Anne Frank

Tachtig zou ze vrijdag zijn geworden. Anne Frank stierf in maart ’45 echter op 15-jarige leeftijd in kamp Bergen-Belsen. Voor altijd blijft ze het Joodse meisje dat in het Achterhuis een dagboek bijhield.

Gesine Nijzink (14), Rijssen:

In april zijn we met de hele klas naar het Anne Frank Huis geweest in Amsterdam. Dat doet de Jacobus Fruytier Scholengemeenschap in Rijssen ieder jaar met de tweede klassen.

Van tevoren hadden we op school klassikaal fragmenten uit haar dagboek gelezen. Daarom had ik verwacht in Amsterdam een piepkleine zolder te zien, maar de ruimte was groter dan ik had gedacht. Er waren heel steile en nauwe trapjes. Ik kreeg daar wel een beetje een idee van hoe het voor Anne Frank moet zijn geweest. Ik denk dat je heel snel ruzie met elkaar hebt als je zo dicht op elkaar leeft.

Haar dagboek vond ik interessant. Niet alle stukjes, trouwens. Op een gegeven moment wordt elke keer hetzelfde gezegd: wie waar sliep en wie bij wie op de kamer kwam.

Anne hield zich heel sterk, ondanks haar opsluiting en ondanks de spanning. Dat bewonder ik in haar. Soms dacht ik: Was zij toen echt nog maar 14? Ze komt over als een veel ouder iemand. Waarschijnlijk door alles wat ze heeft meegemaakt.

Ik kan het iedereen aanraden stukjes uit haar dagboek te lezen. Iedereen leest oorlogsboeken, en daar hoort dit ook bij. Ooit wil ik het dagboek nog wel eens helemaal uitlezen.”

Nick Geels (14), Deventer:

Ik weet dat Anne Frank in het Achterhuis heeft gezeten en een dagboek heeft bijgehouden. Haar vader heette volgens mij Otto en had een eigen zaak. Ik heb nog nooit Annes dagboek gelezen. Ja, wel kleine stukjes die in mijn geschiedenisboek stonden, maar verder niet. Het interesseert me niet zo.

Anne Frank wordt wel erg veel in de belangstelling gezet. Er zijn nog zo veel Joden als Anne geweest, over wie nooit gesproken wordt.

Op school, het Etty Hillesum Lyceum in Deventer, hebben we net een project over de Tweede Wereldoorlog afgerond. Samen met klasgenoot moesten we brieven schrijven aan Joodse overlevenden. We vroegen bijvoorbeeld of ze familie hebben verloren in de oorlog en of ze zijn ondergedoken.

Op deze manier steek je veel meer op dan uit een geschiedenisboek. Ik dacht bijvoorbeeld dat Joden de hele oorlog binnenzaten, maar sommigen gingen ook gewoon naar school. In het begin in elk geval.

Ik vind het belangrijk dat het lijden van die mensen niet vergeten wordt. Van al die mensen. Daarom ben ik blij dat het in ons project eens niet over Anne Frank ging. Ik vind het goed dat ook andere Joden eens hun verhaal kwijt konden.”