Geplaatst: 5 jun 2009 12:37 - Gewijzigd: 5 jun 2009 12:37

Ten strijde tegen de Duitsers

DEN HAAG (ANP) – Al bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1940 was het voor Generaal-majoor Hemmes duidelijk dat hij ten strijde wilde trekken tegen de Duitsers. In eerste instantie zat hij in het Utrechtse studentenverzet. „Je doet wat je hart zegt dat je moet doen. Maar ik merkte al snel dat we met het plakken van pamfletten de oorlog niet zouden gaan winnen.”

Generaal-majoor Rudi Hemmes, die vanaf augustus 1944 vocht in Normandië, België en Nederland, heeft vrijdag de eerste herdenking van D-day bijgewoond. Het mag dan bijna een mensenleven geleden zijn, de 85-jarige Hemmes zit nog vol verhalen over die periode.

Samen met een vriend legde hij contact met kennissen in België en Frankrijk die hen konden helpen over te steken naar Engeland. „Ik was nog geen twintig: ik wist nog heel weinig van de wereld. Dat was eigenlijk wel fijn: over wat je niet weet, kun je je ook geen zorgen maken.”

De 65e herdenking van D-day in Frankrijk.

Met de bestorming van de Normandische kust op 6 juni 1944 had de Nederlandse brigade niets van doen. „Die eerste troepen die aan wal gingen, waren levende schietschijven”, constateert hij en zwijgt even.

„Zo’n 90 procent stierf ter plaatse op het strand”, weet Hemmes. En wie het wel wist te overleven, is nooit meer de oude geworden.”

Hemmes zag veel bloed op het slagveld. Een kleine vijftig soldaten van de Irene Brigade overleefden de oorlog niet. Voor het eerst tijdens het gesprek stokt zijn stem even. „Ik ben geen gelovig mens. Maar de oorlog heeft me wel doen beseffen dat er iemand is die bepaalt wanneer het je tijd is.”

Lees het hele verhaal op www.refdag.nl.