Corine Bruggink - 27 mei 2009 11:01 - Gewijzigd: 27 mei 2009 11:01

Een extra jaar school door twee tiende punt

Examens doen en slagen. Het is de meest ideale combinatie. Voor Irene Reijnoudt (17) uit Kapelle-Biezelinge ging die vlieger vorig jaar niet op. Ze doet nu voor de tweede keer havo-examen.

Irene.

Een beetje wrang is het wel: zakken op twee tiende punt. Verdrietig, boos, teleurgesteld; Irene is het allemaal geweest. Desondanks moest ze er weer een nieuw schooljaar tegenaan. De haviste van het Calvijn College in Goes zag er enorm tegen op, maar „het is voorbijgevlogen.”

Irene stapte de examentijd vorig jaar niet florissant in. „Ik had het moeilijk met mezelf en kon me daardoor slecht concentreren. Ik ging de examens met vier onvoldoendes in. Na afloop waren dat er drie, maar ik mistte nog precies twee tiende punt. In plaats van een 5,6 haalde ik voor aardrijkskunde een 5,4.”

Irene is zwaar teleurgesteld. „Had ik een van de opgaven maar iets vollediger beantwoord, dacht ik achteraf.” Er rest haar nog één lichtpuntje: het herexamen. „Uiteindelijk heb ik de herkansing nog slechter gemaakt, een cijfer zo rond de 4,5. Ik klapte finaal dicht.”

Het bewuste telefoontje met de uitslag herinnert Irene zich haarfijn. „Wat is dit?! dacht ik alleen maar. Ik kon het niet geloven. Een kwartier later belde mijn vriendin Lizette dat zij ook definitief gezakt was. Op één tiende punt nog wel. Toen we elkaar zagen, moesten we eerst vreselijk lachen. Alle spanning kwam los. Daarna hebben we een flink potje gehuild.”

Irene vond de start in de nieuwe examenklas pittig. „Help, dacht ik. Iedereen kent elkaar. Hoe kom ik dit jaar door? Nu is het alweer zo goed als voorbijgevlogen. En ik heb leuke nieuwe contacten opgedaan.”

Ondanks de herhaling moest Irene afgelopen jaar opnieuw haar beste beentje voorzetten. „Ik heb het bepaald niet op m’n sloffen gedaan. De examens stapte ik wel relaxter in. Als ik voor elk vak een vijf haal, slaag ik nog.”

Toch durft de haviste zich nog niet rijk te rekenen. „Pas als ik de uitslag hoor, ben ik helemaal blij. En die kan ik gelukkig nu met vertrouwen tegemoetzien.”