Corine Bruggink - 26 mei 2009 09:50 - Gewijzigd: 26 mei 2009 09:50

Een uur extra zwoegen en zweten door dyslexie

Grote stilte, zweten en ploeteren. Zo stelde Marius Klop (16) uit Meteren zich de examentijd voor. Na een dikke week denkt de vmbo’er er nog precies hetzelfde over. Het zwoegen op de opgaven valt hem extra zwaar; Marius heeft dyslexie.

„Het is hard werken”, verzucht Marius hartgrondig. Met een 3,8 op zak voor het examen Engels is de vmbo’er van het Van Lodensteincollege in Kesteren niet onverdeeld gelukkig. Toch laat hij zich niet uit het veld slaan. „Ik heb geen talenknobbel. Geef mij maar exacte vakken. Op wiskunde scoorde ik ruim een 8.”

Relaxed examen doen is er voor Marius niet bij. Al heeft hij zich terdege voorbereid. Zijn dyslexie speelt hem parten. „Mijn taalgevoel is zwak. Ik draai letters en woorden om en kan ze moeilijk onthouden. In de Engelse leestekst moest ik ontbrekende woorden invullen. Dat is voor mij knap lastig.”

In verband met zijn woordblindheid kosten de examenopgaven Marius meer tijd en energie. Een opgave één keer doornemen, is er voor hem niet bij. „Ik lees alle vragen minstens drie keer. Daarom mag ik een uur langer aan elk examenvak werken.” Een enkele keer reageert een klasgenoot jaloers op het voorrecht. Marius blijft er nuchter onder. „Uiteindelijk wil niemand ruilen.”

Voor de vwo’ers zit de examenstress er bijna op. Leanne Hogenhout (17) uit Westbroek is er blij om. De vwo’er van het Van Lodensteincollege in Amersfoort heeft nog drie vakken te gaan: Engels, aardrijkskunde en economie. Om Engels gaat het spannen. „Ik moet een 5,1 halen. Dat is kantje boord.”

Zenuwen spelen Leanne niet echt parten. Helemaal ongevoelig voor de examenstress is ze echter ook weer niet. „Ik snoep veel meer”, lacht Leanne. „Als ik veel moet leren, vind ik het heerlijk om te snoepen. Geen pepermunt, maar drop en tumtum. En ach, die calorieën verbrand ik wel weer op de trampoline.”

Na zes jaar school vindt Leanne het welletjes. Vanaf september hoopt ze economie en bedrijfskunde te gaan studeren aan de Universiteit van Amsterdam. Een hele stap, bekent Leanne. „Ik stap uit het beschermde reformatorische wereldje. Dat zal wennen zijn. Maar ik heb er onwijs veel zin in.”