Evert Barten - 13 mrt 2009 12:06 - Gewijzigd: 13 mrt 2009 12:06

Vonken om je oren

Pim en Guze komen ogen tekort in Minifabriek

OXFORD - „Brillen op, jassen aan en dopjes in de oren. We will enter now.” Met veel bravoure opent begeleider John Thomas de deuren. Robotarmen draaien onnavolgbaar in het rond, stalen onderdelen suizen door de lucht en vonken springen je om de oren. Welkom in de Minifabriek in Oxford. 

„Hé, daar hebben we weer zo’n stel toeristen.” Twee robots in de fabriek bekijken het gezelschap nieuwsgierig. Ze voeren onhoorbaar een gesprek.
„Moet je die twee daar zien, die komen volgens mij uit Holland.”
„Ja, dat zijn Pim van de Beek en Guze van der Tang. Pim heeft deze reis gewonnen en heeft Guze meegenomen. Hij is he-le-maal gek van Mini en heeft honderd miniaturen op z’n kamer staan.”
„Nou, dan ziet-ie vandaag het echte werk. Die grijns op z’n gezicht spreekt boekdelen. Haha, hij weet bijna niet waar hij het eerst kijken moet.”

In de constructiehal waar beide robots staan, wordt de carrosserie gemaakt, het karkas zou je kunnen zeggen. Hier kun je al snel zien of het een gewone Mini, een Clubman of een Cabriolet wordt. In de spuiterij komt de kleur erop die de klant heeft besteld. Als laatste is het tijd voor de afbouwhal. Begeleider Thomas, wel hoorbaar voor mensenoren: „Naakt komen de auto’s hier binnen, netjes aangekleed rollen ze naar buiten.” Een bulderende lach van de kleine Engelsman volgt.

„In minder dan vijf seconden hang ik eronder”, beweert een uitlaat trots.
„Da’s nog niks bij mij vergeleken”, zegt een voorruit. „Ik zit binnen drie seconden op m’n plaats.”
„Ho, ho, vergeet even niet dat jullie maar eenvoudige onderdelen zijn”, bemoeit een kabelboom zich met het gesprek. „Moet je mij zien. Ik besta uit vele meters stroomdraad dat naar alle uithoeken van de auto moet. Vijf mensen hebben mij ook binnen een paar minuten liggen waar ik wezen moet. Dát noem ik pas een prestatie.”
„Ach, zonder mij zijn de mensen hier sowieso nergens, want ik bepaal welk onderdeel in welke auto moet.” Deze barcodescanner heeft gelijk. Elke auto heeft zijn eigen code die de werknemers inscannen om te zien of de auto bijvoorbeeld wel of geen navigatiesysteem krijgt.

Ondertussen rijden karretjes af en aan om onderdelen aan te voeren. Da’s ook wel nodig, gezien het feit dat hier elke 24 uur niet minder dan 800 hagelnieuwe Mini’s van de band rollen. „En er gaat nooit iets mis”, aldus een zichtbaar trotse begeleider Thomas. Hij heeft het nog niet gezegd, of achter hem valt een auto half uit een takel. De band stopt, bezorgde gezichten alom en een werknemer die Thomas sommeert snel door te lopen met de bezoekers. Na vier minuten draait de band weer. Ach, waar gehakt wordt, vallen spaanders. Zelfs bij Mini.

Check ook de video en de foto's die Pim zelf gemaakt heeft!

-------------------------------------

Maxi-Mini-dag

Geschreven door Pim van de Beek

”Pim weet te veel van Mini’s”, kopte Magneet twee weken geleden. Deze journalistieke grap zet ik bij dezen recht. Want na het bezoek aan de Minifabriek in Oxford weet ik wel beter. Ik weet nog lang niet alles van de Mini, laat staan dat ik er te veel van weet!

Samen met mijn reisgenoot Guze vertrok ik vanaf Schiphol naar Londen. Na een comfortabele vliegreis wachtte ons een minder comfortabele rit in, jawel, een Mini John Cooper Works. Op de late avond waren we genoodzaakt al onze spieren nog te strekken om achter in het karretje te geraken. Het ging, en eenmaal in het hotel konden we genieten van een heerlijke nachtrust.

De volgende morgen stond de snelle Mini alweer te popelen om ons te brengen naar de plek waar hij ter wereld kwam, Oxford…

Geweldig om te zien wat er allemaal aan het rijden in zo’n gave auto voorafgaat. Niet minder dan 230 robots vormen het ’skelet’ van de auto. Vervolgens zorgen menselijke ’robots’ ervoor dat de Mini aan de wensen van de klant voldoet. Maar ik weet niet of je blij moet worden van de geestdodende routine op de werkvloer.

Er was veel te zien. Ik heb geweldig genoten van het vliegen, de vele Mini’s in de fabriek en de gezelligheid in de auto. Kortom, het was een maxi-Mini-dag!