Wat is waarheid?
Waarom zijn er zo veel verschillende meningen en opvattingen? Zo veel verschillende politieke partijen en nog veel meer verschillende dingen? Alles is zo verwarrend en ingewikkeld.
Geen wonder dat er zo veel geharrewar, onenig-heid en geruzie is, dat er veel conflicten zijn. Geen wonder ook dat mensen overspannen raken. Of compleet onverschillig. Zou dat nu echt niet anders kunnen?
Waarschijnlijk niet. Iedereen heeft immers gelijk. Ja, natuurlijk heeft iedereen gelijk. Vraag het maar aan wie u wilt. Als het iemand is die er een eigen mening op nahoudt, zult u spoedig genoeg ontdekken dat hij gelijk heeft. In zijn eigen ogen althans. En hij kan zijn gelijk bewijzen ook.
O ja, het gebeurt ook wel eens dat iemand later van gedachten verandert, maar dan heeft hij stellig in die veranderde opinie weer het gelijk aan zijn kant. Twijfel daar maar niet aan. Hoe dat allemaal kan? Omdat alles relatief is.
Dat wist de vrouw van de bakker uit Scheemda ook al. Kent u dat verhaal niet? Die bakker zat rondom de tafel zijn vrouw na. Maar toen riep zij: „Alles is relatief. Als ik iets harder loop, zit ik jou na.” En gelijk had ze. Vandaar zo veel verschillende smaken en voorkeuren. De een houdt van dit en de ander van dat. De een kijkt graag hiernaar en de ander juist naar iets anders.
Smaken, voorkeuren: akkoord! Daar valt niet over te twisten. Maar er zijn toch geen verschillende waarheden? Ook de waarheid is volgens velen relatief. De waarheid van de een hoeft voor een ander nog niet waar te zijn.
Mensen hebben in vele gevallen hun eigen waarheden. Voor de een is God de Schepper, Die de mens schept. Voor de ander is god het schepsel, die door de mens geschapen wordt. En er zijn mensen die de duisternis tot licht stellen en het licht tot duisternis; die het kwade goed noemen en het goede kwaad (Jesaja 5:20).
Inderdaad, een mens zou er tureluurs van worden. Geen wonder dat dan de onverschilligheid toeslaat en het relativisme zijn intrede doet.
Pilatus, de scepticus, was er ook door aangetast. „Wat is waarheid?” vroeg hij, toen Jezus over de waarheid begon te spreken. Met andere woorden: Laten we het daar niet over hebben. Daar komt immers niemand uit.
Natuurlijk was het wel een magistraal woord van de Heiland, toen Hij zei dat Hij gekomen is om aan de waarheid getuigenis te geven en dat ieder die uit de waarheid is, Zijn stem hoort (Johannes 18:37).
Echt een woord van de Magister, want zomaar ineens poneert Hij daar dat er Waarheid is. Vaste, onwankelbare, objectieve Waarheid. Veel is er inderdaad relatief, maar er is ook Iemand Die boven alle relativiteit verheven is. Dat is Hij.
Ook Zijn Woord is dat. En zij die uit de waarheid zijn –dat is: uit Hem geboren– horen Zijn stem. Die hebben houvast. Anders gezegd: die hebben grond om op te staan. Rotsgrond. Terra firma. Gods eigen, onwankelbare Woord. En de Mond der waarheid bidt voor hen: Heilig ze in Uw waarheid; Uw woord is de waarheid.
U laat zich te midden van die relativering van bijna alles toch niet van die grond afschuiven?
Ds. P. Den Butter
Er zijn nog geen reacties geplaatst.