Geplaatst: 4 mrt 2009 09:39 - Gewijzigd: 4 mrt 2009 09:39

Heilgeheim

Houd u vast. Ik schotel u om te beginnen een mengelmoes van onderwerpen voor. Kredietcrisis. Recessie. Werkloosheid. Vliegtuigcrash (al bijna weer vergeten). Dag na dag worden wij langs zulke thema’s gesleurd. Nog een paar? Darwin. Schepping. Evolutie. Theïstisch. Creationistisch. Calvijn. Ontkerkelijking. Als schrijver van ‘stukjes’ heb je het voor het uitzoeken. Je kunt nog máánden vooruit. En er is steeds wat anders. Soms om doodmoe van te worden. Eigenlijk zijn we dat ook. Er heerst een spraak-, schrijf- en beelddiarree. En als je niet heel erg uitkijkt, zak je weg in een soort verlammende apathie.

Remedie? Een onbewoond eiland? De woestijn in? Of minstens de Mokerhei op? Ietwat fijnzinniger? Een retraite in een klooster? Of een bezinningsweekend, compleet met kinderopvang? Wie weet, kom je er helemaal geestelijk gerecycled weer uit. Meneren en mevrouwen met een brede tandpastaglimlach en een bar blijmoedige facie spreken je toe vanaf een kleurige folder. Uiteraard tegen fikse betaling word je weer totaal geüpdated.

Graag wil ik u wat anders aanraden. Iets wat u ongetwijfeld meermalen zong: „Gods verborgen omgang vinden/ zielen waar Zijn vrees in woont./ ’t Heilgeheim wordt aan Zijn vrinden,/ naar Zijn vreêverbond, getoond.” Niet dat het zo gewoon is. Je kunt het niet op een cursus leren. Maar wie het zoekt, die krijgt het.

Het gaat om een vertrouwelijke omgang met God. Die begint met een verlangen naar God. Langs allerlei wegen kan het gaan, maar daar komt het wel op neer. Je krijgt God nodig, je kunt zonder Hem niet meer verder. En je gaat Hem zoeken, soms zo heel stil, zonder dat anderen het weten. Je leven verandert, er komt een grote liefde tot God. Uitleggen kun je het niet. En vreemd of niet, dat verlangen krijgt een metgezel in je innerlijk en die heet ”schuld”. Erover uitweiden doe ik niet, maar in die verborgen omgang met God wordt je leven naar Christus toegetrokken. Per slot van rekening wordt dit het batig saldo: „Het leven is mij Christus, het sterven winst” (Filipp. 1:21). Het zijn korte schetslijnen, maar het duurt een leven lang.

Het is een heilgeheim. Ik vind dat toch zó’n mooi woord. Op een geheim ben je zuinig. Het ligt niet voor Jan en alleman te grijp. Het leeft in de stilte en het wordt gevoed door het Woord. En het is de Heilige Geest Die de dingen van God en Christus aandraagt en binnendraagt en Die onze hartsgeheimen en ons diepste verlangen, onze gebeden en verzuchtingen, onze hosanna’s en halleluja’s meeneemt naar God. Bijna alle dagen denk ik nog aan haar. Een kamertje met een bedstee, een keukentje. En ze was ongeneeslijk kerks, als een adjudant zat ze op haar post, vlak bij de preekstoel, haar gezicht omrand door de witte Huizer muts. Eens overliep ik haar in het stille kamertje. Op m’n vraag wat ze aan het doen was zei ze: „Ik zit hier gewoon en ik kijk in de bedstee naar de muur en ik ga in mijn gedachten het werk van God na: van de Vader naar de Zoon naar de Heilige Geest en dan weer terug.”

Zo dichtte Gabriël Smit het in zijn psalmberijming: „Beschaam mij niet, wil mij verhoren/ kom mij te hulp, – ik ga verloren/ als niet Uw lamp mijn schreden richt!”

Ds A. Beens, Barneveld