CHECK: De maan kan eigenlijk niet bestaan
De maan bezorgt de evolutionisten hoofdpijn. Feitelijk kan de maan volgens hun theorieën niet eens bestaan.
Vijftig miljoen jaar nadat de zon was gaan gloeien, botsten twee pasgeboren planeten op elkaar: Aarde en Theia. De korst van Theia verdampte tot miljarden kleine deeltjes, die aarde omringden als een dikke deken.
Bewijs
Dankzij de lijm van de zwaartekracht klonterden al die kleine deeltjes binnen een jaar samen tot een mooie maan. Nu draait hij in een nagenoeg perfecte cirkel elke dag een rondje om de aarde. Wonderlijk genoeg zijn op aarde nergens tastbare bewijzen van deze botsing te vinden, zelfs geen krater. Het enige ‘bewijs’ voor deze botsing is het bestaan van de maan.
Grap
Om zo’n grote maan te laten ontstaan, moet de inslag zo krachtig zijn geweest, dat de aarde nu veel sneller zou moeten draaien om zijn as. En waar zijn trouwens al die stofdeeltjes gebleven in de baan van de maan? Een expert die goed van deze problemen op de hoogte is, maakt er een grap over: „De beste verklaring voor de maan is dat wij het verkeerd zien – want de maan bestaat helemaal niet."
Toeval
Toch is het bestaan van de maan is een feit. De maan is precies groot genoeg om de aarde bewoonbaar te houden. Hij stabiliseert weer en klimaat en veroorzaakt eb en vloed. Hij draait even snel om zijn eigen as als om de aarde, zodat wij steeds dezelfde kant van de maan zien. Ook is de maan precies zo groot dat hij de zon exact kan verduisteren. Toeval?
Geschapen
De Bijbel is duidelijk: God maakte de maan op de vierde dag als het kleine licht tot heerschappij des nachts (Gen 1:16).
Dit is het achtste deel in een serie over schepping en evolutie.
Reacties (18)
Arendsoog redacteur | dinsdag 17 maart 2009 - 17:47 | |
aantal posts:600 |
liselotje1996
bezorger schreef op dinsdag 24 februari 2009 - 19:22 ????
| |
Witte Veder |