Geplaatst:13 feb 2009 10:43 - Gewijzigd: 13 feb 2009 10:43

Handleiding voor liefdesbrief

VERONA (ANP) – Verliefdheid is even oud als de mensheid. Al eeuwenlang worden verliefden geslingerd tussen hoop en vrees; wil hij of wil hij niet; zegt ze ja of zegt ze nee. Hoe vertel je de vurig beminde dat je alles, maar dan ook alles voor haar over hebt? Het antwoord is te lezen in een in de 12e eeuw geschreven werkje, ”Modi dicatminum” geheten.

Het boek werd recent gevonden in een bibliotheek in het Noord-Italiaanse Verona, de stad die nota bene beroemd is om de liefdesgeschiedenis van Romeo en Julia. In deze Latijnse handleiding voor het schrijven van brieven is ook een hoofdstuk gewijd aan de liefdesbrief. Studenten ontdekten het boek. „Het gaat om de oudste handleiding voor het schrijven van brieven, waarin een hoofdstuk is gewijd aan liefdesbrieven”, aldus de hoogleraar die de studenten begeleidde. Schrijver is een zekere Guido. Deze middeleeuwse liefdesexpert beveelt de lezer zinnen aan als: „Mijn liefde voor jou is zo diep, dat ik ze met woorden niet uitdrukken kan, al kon elk membraan van mijn lichaam spreken.” En: „Ik stuur je zo veel groeten als er vissen in de zee zwemmen”.

Valentijnskaart.

Als membranen en vissen tekortschieten, blijven er altijd nog de juwelen over. Guido raadt aan de schoonheid van de uitverkorene met waardevolle edelstenen te vergelijken: „M’n liefste, je ogen zijn als flonkerende robijnen, je wangen gloeien gelijk bloedkoraal.” Waarschijnlijk rest elke verliefde, ondanks Guido’s handleiding, maar één con-clusie: woorden schieten tekort.