Geplaatst:31 dec 2008 09:52 - Gewijzigd: 31 dec 2008 09:52

COLUMN ESTHER: Kerst in Israël

Mensen die Israël niet kennen, krijgen altijd verheven gedachten als ze denken aan Kerst vieren in Israël. Als je op de plek bent waar het allemaal plaatsgevonden heeft, moet het wel een bijzondere Kerst worden. Het ironische is dat juist het omgekeerde gebeurt.

Hoewel ik maar op een paar kilometer van Bethlehem woon, heb ik me op Kerst nog nooit zo onverschillig gevoeld over kerst. Normaal is de hele decembermaand een aanloop naar 25 december en wordt je steeds meer klaargestoomd om in de juiste stemming het Kerstfeest te vieren.

Wat blijkt: Kerst wordt bepaald door sfeer. In principe zou je bijna kunnen stellen dat er zonder sfeer geen Kerst is.

Alle Europeanen in Israël klagen over dit gebrek aan sfeer. „Ik kom maar niet in de kerststemming”, zegt men, terwijl men nog een kerstkransje uit een postpakket eet. Er worden wel pogingen gedaan. Eten en muziek worden overgevlogen, mensen komen samen, steken kaarsen aan en zingen liederen. Maar toch wil het niet komen, de goede sfeer.

Het is niet koud; de lucht is helderblauw, terwijl het zonnetje staat te stralen aan de hemel. Nergens klinken kerstliederen. Geen zondagschoolviering of kerstpakket. Alhoewel, dat viel bij mij nog wel mee, van mijn joodse collega’s kreeg ik kerstkadootjes.

Sommige mensen vinden het een zegen. Het maakt het makkelijker je aandacht op de betekenis van Kerst te richten, in plaats van op al de poeha eromheen. Ik denk dat ze gelijk hebben. Natuurlijk is het gezellig om een kerstdiner te houden en natuurlijk zijn kerstkransjes lekker. Maar al die aandacht aan de uiterlijkheden leidt je af van waar het om gaat: dat er iets gigantisch bijzonders heeft plaatsgevonden. Iets dat we met beide handen aan moeten grijpen en niet moeten overdekken met kerstlichtjes. In een Messiaanse gemeente hier weigerden ze te zeggen dat ze ’Kerstfeest’ vierden. Ze noemden datgene wat ze op de 24e deden: „een viering dat God zo trouw is geweest, dat Hij Zijn Zoon als Messias heeft gezonden.”

Voor mij persoonlijk betekende kerst hier dat ik, 25 december ’s ochtends, een klein kerstvierinkje hield door psalmen en lofzangen te zingen en het Evangelie te lezen. Daarna heb ik een reisje naar Galilea gemaakt. Een paar dagen later heb ik alsnog een kerstpreek op internet geluisterd en me erover verbaasd hoe erg die leek op de preek van Kerst 2007.

Dat is Kerst in Israël. Omdat er niet zoveel is dat je afleidt, kun je je beter richten op eenvoudige waarheid dat Jezus Christus mens werd. Het past niet helemaal in de Nederlandse mal, maar ik zou zeggen dat het juist daarom inspirerender is.