Dominee als rabbi
Dominees moeten zorgen dat ze een hobby hebben, vertelde een maatschappelijk werker die veel eerwaarden begeleidde me eens.
Ik ken er die op gezette tijden in gezamenlijkheid tegen een bal trappen. Welke verborgen strevingen daarbij een rol spelen, is op zichzelf al voer voor psychologen. Er zijn er die hengelen. Of ze dat alleen naar vis doen, ook daarover kun je je gedachten laten gaan. Sommigen schijnen een volkstuin te hebben. Lijkt me wat voor hervormden. Die zitten toch al in een volkskerk. Kunnen ze meteen de tuin erbij nemen. In ieder geval hoeven ze zich niet te generen als de rentmeester in de gelijkenis die eerlijk opbiechtte: „Graven kan ik niet.” Hopelijk spitten ze ’s zondags in ieder geval diep.
Zelf houd ik mij onledig met het ”plakboeken”. Een paar jaar geleden stond er in deze krant een interview met een krantenverzamelaar. Meters hoog lagen de RD’s in ’s mans vertrekken opgestapeld. Ik voelde gelijk verwantschap met hem. Mijn vrouw heeft dat, om verklaarbare redenen, beduidend minder. Als de stapels op bepaalde plaatsen de draaglast van heur humeur te boven gaan, dan moet ik aan de gang, stinkt het huis naar lijm en draag ik her en der de geursporen van kranteninkt.
U kijkt met een schuin oog naar de titel hierboven, neem ik aan. Ik begrijp het. Die heeft met die oude kranten te maken. Want het geviel mij dat ik een journaal in handen hield met een artikel getiteld ”Kerken missen protestantse rabbi’s”. Het bleek van de hand van de hooggeduchte Kranendonk, zeer bekend bij de burelen van dit blad. Afgezien van de moeilijkheid die het woordeke ”protestantse” hier kan opleveren -het zou kunnen betekenen dat slechts PKN’ers doelwit zijn- lijkt mij de doelgroep breder.
Genoemde uitspraak is gedaan door een godsdienstwetenschapper van Piedmont College in Demorest (Georgia USA), Barbara Brown-Taylor. Zij constateerde een ontstellend gebrek aan Bijbelkennis bij haar studenten, ook al in de tijd dat zij predikante was in de Anglicaanse Kerk. „Ze laten Paulus even gemakkelijk voor de zondvloed leven als in de tijd van David en zeggen met droge ogen dat Karel de Grote een rol heeft gespeeld in de Reformatie.”
Mrs. Taylor zit er erg over in dat de kerken hun geestelijke ruggengraat op deze manier zullen verliezen. Dat is bepaald niet een denkbeeldig gevaar. Nu heeft zij ook een remedie. En dáár gaat het mij om (ook gedachtig aan de klacht onlangs van mijn collega-columnist uit het Zeeuwse over de afwezigheid van de jeugd bij de herdenkingen van de Nadere Reformatie).
Onze goede Amerikaanse dame pleitte voor herstel van gedegen catechese en van leerdiensten. En voor hecht doortimmerde preken. Dat nu wil mij maar niet loslaten, al heel lang niet trouwens. „Ik mis protestantse rabbi’s die de toekomstige generaties wijsheid meegeven”, zo luidde haar verzuchting.
Een hobby is in het algemeen iets waar je je met hart en ziel aan geeft. Noem het liever een passie, een vuurvlam, een ”drive” zoals ze tegenwoordig zeggen. Dat is iets wat een dominee hard nodig heeft. We zullen er maar geen rabbi van maken. Maar iets rabbinaals is niet verkeerd. Anderen de rechten van Gods mond met lust vertellen, hen vlijtig onderwijzen (Psalm 119). We gáán ervoor. Taal van onze tijd. Maar met recht gesproken. Je raakt over de Schriften niet uitgesproken. Over de Vader en de Zoon en de Heilige Geest zo mogelijk nog minder.
Ds. A. Beens, Barneveld
Er zijn nog geen reacties geplaatst.