Ewout van der Staaij - 18 mrt 2005 14:22 - Gewijzigd: 19 mrt 2005 08:40

Passie voor pubers

HGJB-staflid Tiemen Westerduin: Seksualiteit voor christenjongeren even moeilijk als leuk

Hij werpt nog snel een blik op zijn computer. De resultaten van het gisteren gepresenteerde onderzoek ”Seks onder je 25e” staan prominent op het beeldscherm. Tiemen Westerduin (30), staflid van de Hervormd Gereformeerde Jeugdbond (HGJB), wordt er niet blij van. „De kern van seksualiteit is de ander gelukkig maken. Tegelijk leef je in een gebroken wereld. Daarom is het zo noodzakelijk voor Gods aangezicht met deze zaken om te gaan.”

Door het spanningsveld tussen het geloof en hun seksuele gevoelens raken veel jongeren in verwarring, schreef u in het laatste nummer van het HGJB-tienerblad Spirit.
„Ik heb het afgelopen jaar samen met een vriend een aantal workshops aan jongens gegeven over seksualiteit. Daaruit kwam naar voren dat veel jongeren met een schuldgevoel zijn opgezadeld: seksualiteit is vies en heeft te maken met zonde en schuld. Als we zo gaan praten, beginnen we aan de verkeerde kant en krijgen jongeren een geforceerd seksleven. Dan is seksualiteit een apart eilandje, dat losgekoppeld is van een leven voor Gods aangezicht.

Ik heb inmiddels aan een paar honderd jongeren de stelling voorgelegd dat seksualiteit voor een christelijke jongere even moeilijk als leuk is. Ik moet de eerste nog tegenkomen die dat onzin vindt.

Jongeren krijgen thuis of op school hoogstens technische of biologische voorlichting. Verder wordt er nauwelijks over gepraat. Daarom lopen de meeste stelletjes in hun verkeringstijd maar wat te knutselen, zonder dat ze ’het’ met elkaar doen. Ze bevredigen elkaar wel, maar bevredigend is dat niet.

Wie een langdurige periode seksueel gelukkig wil zijn, moet ervoor knokken. Ook in het huwelijk gaat niet alles vanzelf. Daarom is het belangrijk dat stelletjes in hun verkeringstijd leren zich te beheersen en op elkaar gericht te zijn.”

Hoe?
„Het is belangrijk dat we tieners normen meegeven die gedragen worden door de waarden over seksualiteit. Als we die niet kunnen uitleggen, gooien ze de normen ook overboord. Ik zie een verlegenheid bij ouderen om die waarden helder te communiceren.

We sturen nu jongeren op pad met regels waaraan de maatschappij lak heeft. Op straat krijg je te horen dat het leuk en normaal is om op je zestiende seks te hebben. De media buiten seksualiteit commercieel uit, maar seksualiteit is de meest intieme vorm van samenleven. Seksualiteit is bedoeld om de ander te vertellen dat je zo veel van hem of haar houdt. Het seksuele gedrag heeft een weerslag op het gewone samenleven van man en vrouw en andersom.

Laten we het niet gaan zoeken in allerlei nieuwe regeltjes, maar wel de Schrift als uitgangspunt blijven nemen. Stelletjes moeten samen zoeken naar het antwoord op de vraag waar ze op seksueel gebied willen staan op hun trouwdag. Tegelijk moeten er regels zijn. Toen ik 14 was, waren mijn benen lang genoeg om bij het gaspedaal van de auto te komen. Toch moest ik wachten met autorijden tot ik 18 was.

We moeten ook oppassen een kerkelijk cultuurtje te creëren waarin we graag jongelui al op hun vijftiende of zestiende willen koppelen: Hé, is die jongen niet iets voor jou? Het is niet goed om jong verkering te krijgen.”

Zegt iemand die dat op zijn vijftiende al had…
„Ik liet me toen puur leiden door gevoel. Nu heb ik een visie op seksualiteit ontwikkeld en die draag ik graag uit aan jongeren. Daarom is een van mijn adviezen aan stelletjes om samen na te denken over seksualiteit en daar over te praten. Het was beter geweest als ik in mijn tienertijd meer had nagedacht over seksualiteit.

Ik hoorde laatst van een jongen en een meisje die bewust hun kijk op seksualiteit hebben opgeschreven. Daar willen ze elkaar aan houden. Natuurlijk gaat het dan niet vanzelf, maar je kunt er elkaar op aanspreken. Als een stelletje er totaal niet over praat, loopt het in ieder geval meer kans niet te halen wat het eigenlijk zou willen bereiken: niet voor de trouwdag geslachtsgemeenschap hebben.

Het is een natuurlijk gegeven dat je in de verkeringstijd naar elkaar op zoek gaat. Dat is een proces met vallen en opstaan. Toch is er in de gereformeerde gezindte vaak een air van: Daar praten we niet over. Laten we dat juist wél doen. Maak je kinderen maar duidelijk hoe je zelf als ouders geworsteld hebt op dit gebied. Als je alleen maar communiceert dat het goed gegaan is, creëer je een stuk schaamte. Er is veel eenzaamheid op dit gebied. Aardig wat pasgetrouwde stellen hebben het moeilijk om te genieten van seksualiteit. Er zijn bovendien weinig plekken waar ze heen kunnen met dat probleem.”

Wil je het hele artikel lezen? Klik hier.