Bas van Dijk - 17 okt 2008 21:12 - Gewijzigd: 17 okt 2008 21:12

Vijftigduizend stelen in een seizoen

Hij werd bijna letterlijk tussen het groen geboren, dus dat-ie groene vingers heeft is niet zo vreemd. Willem van Dijk (17) uit Neerijnen is nog dagelijks tussen potplanten en sierheesters te vinden. En tussen zijn eigen chrysanten, waarvan er momenteel zo’n 50.000 staan.

„Eigenlijk is dat niet goed gezegd”, lacht Willem. „Vijftigduizend stelen zijn het eigenlijk. Chrysanten worden per steel geveild en per steel verkocht in de winkel.” Drie keer in de week gaan er karren met chrysanten van Willems land richting de veilingen in Vleuten en Aalsmeer.

Willem van Dijk (17)

Willem begon inmiddels zes jaar geleden met het zelf telen van bloemen. „Toen kweekte ik ook soorten als sierkool, duizendschoon en sierbessen. Nu houd ik me vooral bezig met chrysanten en sierappels.”

Een halve hectare land vraagt vanaf juni tot half november alle aandacht van de jonge Betuwenaar. „Er zit veel werk in de kweek van chrysanten. Ze moeten steeds gespoten worden, anders krijg je luis en schimmel. En de plantjes moeten gekopt worden. Dat wil zeggen dat de bijknoppen eraf geknepen moeten worden, zodat de hoofdknop mooi vol wordt.”

Als het oogsttijd is, worden de chrysanten gesneden, in emmers gezet en richting veiling gebracht. „Een veilingrijder neemt de bloemen voor me mee”, licht Willem toe. „De dag daarna, als ze geveild zijn, hoor ik hoeveel ik gebeurd heb voor de partij.” En dat is altijd maar afwachten, weet Willem inmiddels. „Ik hoop natuurlijk dat ik de kostprijs per steel krijg. Dan draai ik in ieder geval quitte. Maar het liefst zit ik daar een paar dubbeltjes boven, dan valt er ook nog wat te verdienen. Maar wat ik uiteindelijk krijg, is elke keer weer afwachten.”

Toen de overbuurman van Willem een paar jaar geleden vanwege zijn gezondheid moest minderen met de bloementeelt, stelde hij Willem een stuk land ter beschikking. „Zo kon ik met grotere hoeveelheden gaan werken dan ik deed tot die tijd”, vertelt Willem. „De buurman overleed ruim een jaar geleden, maar ik werk nog altijd prettig met zijn vrouw samen. Bij haar komt ook de informatie binnen over de opbrengst van de veiling.”

Niet alleen Willem, maar ook zijn zus en broer helpen geregeld in de kwekerij. „Anders zou ik het niet redden”, denkt Willem, die één dag in de week een opleiding plantenteelt volgt en vier dagen bij een baas werkt. „Misschien ga ik volgend jaar wel twee dagen voor mezelf werken. Er is genoeg te doen.”