Bas van Dijk - 20 sep 2008 08:44 - Gewijzigd: 20 sep 2008 08:44

Bidden en danken voor vrede

Irak: vijf jaar oorlog, 50.000 burgerslachtoffers, 4 miljoen vluchtelingen. Het is maar één voorbeeld van de vele landen die dag aan dag verscheurd worden door oorlog. Waar vrede net zo ver weg is als oorlog in Nederland. Met een groot verschil: oorlog went nooit, vrede -helaas- wel. Reden voor de Wereldraad van Kerken om zondag 21 september uit te roepen tot Dag van Gebed voor de Vrede. Willianne, Mark, Hussein en Freda over hoe ver weg oorlog kan zijn als je in een land van vrede woont. En hoe dichtbij vrede kan zijn, al is het rondom oorlog.

Luitenant Mark Grinwis (23) uit Ouddorp, was als pelotonscommandant van november 2007 tot april 2008 in Uruzgan: „Als je willekeurig mensen op straat vraagt wat vrede betekent, zullen de meesten zeggen: „Geen oorlog.” Dat is niet anders bij militairen. Maar als uitgezonden militair zat ik midden in de gevolgen van oorlog. Toen zag ik wat vrijheid kost en ben ik de vrede pas echt gaan waarderen.

Luitenant Grinwis zat in Uruzgan midden in de oorlog.

Eenmaal terug in Nederland kwam ik al snel weer in de sleur van het dagelijks leven. Daardoor denk ik er minder aan, maar het blijft zeker in m’n gedachten.

Er zijn zo veel onderwerpen die een dag van gebed verdienen; ik denk dat het goed is om mensen bij dit onderwerp stil te laten staan. Tijdens een uitzending was ik heel erg druk en alleen maar met mijn werk bezig. Daardoor was de tijd voor mezelf beperkt. Maar het gaf me veel voldoening om te zien dat door het werk dat ik elke dag deed mensen weer in betrekkelijke vrede kunnen leven en werken.”

Hussein Abdalla Hussein

Vluchteling Hussein Abdalla Hussein, 23 jaar, heeft Somalië verlaten vanwege de burgeroorlog die er nog altijd voortduurt en is inmiddels acht jaar in Nederland: „Het is goed om een speciale dag van gebed voor vrede te hebben, maar het is beter om er elke dag voor te bidden. God zegt: „Vraag Mij, en Ik zal het doen.” Ik bid altijd voor mijn land Somalië, of ze daar de Heere Jezus mogen leren kennen. Dan komt er pas vrede. Ik vraag voor het Nederlandse volk ook of dat de Zaligmaker mag kennen. Vrede op aarde zul je nooit krijgen zonder de Heere Jezus. Als gelovige zul je zeker vrede hebben. Niet alleen hier op aarde, maar er is een grotere vrede: wanneer je voor altijd met Hem mag zijn. Vrede is veel dieper dan leven zonder oorlog. Dicht bij de Heere Jezus en met Hem leven, dat is vooral vrede vanbinnen. Die had ik nooit in mijn hart tot ik Hem leerde kennen. Dát gaf rust, die ik uit genade kreeg.”

Freda Bagherzadeh

Vluchtelinge Freda Bagherzadeh (22) uit Iran, acht jaar in Nederland: „Ik ben samen met mijn ouders naar Nederland gevlucht door de problemen die zij daar hadden. De situatie is er nog altijd verschrikkelijk. De regering heeft de macht over mensen in de naam van Allah. Er is geen vrijheid van meningsuiting en je mag niet voor je geloof kiezen. Voor vrede moeten we elke dag bidden, vind ik. Die is in veel landen helemaal niet vanzelfsprekend. Er is altijd en overal gebed en volharding voor nodig. De satan probeert bijna overal de vrede af te pakken en te verstoren. Ik weet dat ik in deze wereld nooit aardse vrede zal vinden. Echte vrede vind ik bij God. Bij Hem ben ik veilig. Dát is pas vrede.”

Willianne van Eckeveld

Onderwijsassistente-in-opleiding Willianne van Eckeveld (18) uit Ede, student op het Hoornbeeck College in Amersfoort: „Bedoelt de Wereldraad vrede op aarde of vrede met God? Ik denk dat de Wereldraad vooral doelt op vrede tussen volken op aarde. Voor mij betekent vrede ook veiligheid en geborgenheid, vrijheid van godsdienst, meningsuiting en onderwijs en geen ruzies. Voor vrede bid en dank ik vaak. Zeker als ik verhalen uit oorlogsgebieden hoor, ben ik heel dankbaar dat wij dat niet hoeven mee te maken. Veel meer kerken zouden het idee van de Wereldraad moeten volgen. Dan zijn we heel bewust bezig met bidden voor onze naaste in nood. Het is vooral belangrijk dat iedereen zich bewust is van de inhoud van vrede. Niet alleen tussen volken op aarde, maar vooral tussen God en onze ziel.”